Friday, December 21, 2012

ေနာက္တစ္ႀကိမ္



၁၈၉၂ခုႏွစ္ ေႏြရာသီတစ္ခုမွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ Missouriျပည္နယ္မွာ မိုးသက္ေလျပင္းက်ေရာက္ခဲ့တယ္။ မိုးသည္းထန္စြာရြာသြန္းမႈေၾကာင့္ လမ္းမ၊ ေနအိမ္၊ လယ္ယာစိုက္ခင္းေတြဟာ ေတာင္က်ေရရဲ႕တိုက္စားျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး လူအမ်ားအိုးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ 

ဖာတရာေထးေနတဲ့ အကႌ်ကိုဝတ္ထားတဲ့ ပိန္လွီလွီေကာင္ေလးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ေတာင္ကုန္းထိပ္တစ္ခုမွာရပ္ၿပီး လွ်ံတက္လာတဲ့ျမစ္ေရ၊ အတိုက္စားခံလိုက္ရတဲ့ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြကို ေငးၾကည့္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႔တစ္အိမ္သားလံုးရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ေရနီလိႈင္းႀကီးေတြတိုက္စားသြားခဲ့လို႔ ဖခင္ဟာ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ေခ်းယူထားတဲ့ေငြကိုျပန္ဆပ္ဖို႔ ရက္ခ်ိန္းေနာက္ဆုတ္ေပးပါလို႔ ေငြေခ်းယူထားတဲ့ဘဏ္ကို အက်ဳိးအေၾကာင္းရွင္းျပၿပီး ခယေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာ သူတို႔ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈကို သိမ္းယူခ်င္တဲ့ဘဏ္က ဖခင္ရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈကို ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ အျငင္းဆန္ခံခဲ့ရတဲ့ဖခင္ဟာ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ေနအိမ္ကိုျပန္လာခ်ိန္ တံတားတစ္ခုကို ျဖတ္ေက်ာ္ေတာ့ တံတားထိပ္မွာခဏရပ္ၿပီး တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတဲ့ ျမစ္ေရကိုေငးေမာၾကည့္ေနခဲ့တယ္။

 “ေဖေဖ… ဘယ္သူကိုေစာင့္ေနတာလဲ” ေကာင္ေလးငယ္က ဖခင္ကိုနားမလည္သလိုနဲ႔ ေမးတယ္။

ဖခင္က ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ မ်က္ရည္သာစီးက်ေနခဲ့တယ္။ ေကာင္ကေလးက ဖခင္ရဲ႕ေပါင္ကို ခပ္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္လိုက္တယ္။ အားေပးမႈတစ္ခု၊ အင္အားတစ္ခုကို သူေပးခ်င္ေနခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ 

ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ပ်က္ၿပီး သိပ္မၾကာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔မွာ Warrensburgၿမိဳ႕ထဲ ေဟာေျပာသူတစ္ဦး လာေရာက္ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ ေဟာေျပာသူရဲ႕ အေျပာအဆိုေကာင္းမႈ၊ စိတ္လႈပ္ရွား စိတ္အားတက္ဖြယ္ရာစကားေတြက ေကာင္ကေလးကို စိတ္ဝင္တစားဆဲြေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ 

“ေတာရြာမွာႀကီးျပင္းတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲေနပါေစ သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို မဆုတ္မနစ္ႀကိဳးစားခဲ့ရင္ တစ္ေန႔မွာ ေအာင္ျမင္မႈကိုသူဆြတ္ခူးႏိုင္မွာ ဧကန္အမွန္ပဲ။ ဒီရြာထဲမွာ ဘယ္သူက အဲဒီကေလးငယ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ။ မိဘျပည္သူမ်ား သူ႔ကိုၾကည့္လိုက္ၾကပါ….” 

ေဟာေျပာသူဟာ ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ညိဳးကိုေနရာတစ္ေနရာဆီ အမွတ္မထင္ထိုးလိုက္တယ္။ သူ႔ဘက္တည့္တည့္တိုးတာမဟုတ္ေပမယ့္ ေကာင္ေလးက သူ႔ကိုေျပာေနတယ္လို႔ပဲထင္လိုက္တယ္။ အဲဒီတခဏ တစ္ေန႔ေန႔မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ေဟာေျပာသူတစ္ဦးျဖစ္ေအာင္ သူႀကိဳးစားမယ္လို႔ ေကာင္ေလးအဓိဌာန္ခ်လိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္ တံုးတံုးအအ သူ႔အျပင္ပန္းသဏၭာန္၊ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့အဝတ္အစားနဲ႔အတူ တံုးတိတိျဖစ္ေနတဲ့ ဘယ္လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္ သူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသိမ္ငယ္စိတ္ေတြ မၾကာခဏဝင္ခဲ့မိတယ္။ တစ္ခါက ဆရာအတတ္သင္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္ေနတဲ့သူဟာ စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ကုတ္အကႌ်ကိုဝတ္ၿပီး ေဟာေျပာဖို႔စင္ေပၚတက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာတာကို သူခံခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါတုန္းကလည္း ေဟာေျပာေနရင္း ေဟာေျပာဖို႔စကားလံုးေတြကို သူေမ့သြားခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ႕တီးတိုးေဝဖန္မႈေအာက္မွာ သူေခၽြးေဇာျပန္ခဲ့ရတယ္။ စင္ေပၚမွာအႀကိမ္ႀကိမ္ က်ရႈံးရတဲ့ဒဏ္က သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ကို ပ်က္ျပားေစခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္အားကို သူသံသယျဖစ္လာခဲ့မိတယ္။ 

တစ္ခါက ေဟာေျပာၿပိဳင္ပဲြတစ္ခုအၿပီးမွာ သူဟာ ႏြမ္းလ်ေလးလံတဲ့ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ေနအိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္။ ေနအိမ္ေရာက္ခါနီး တံတားကိုျဖတ္ေတာ့ တံတားထိပ္မွာ သူေခတၱရပ္နားၿပီး တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ျမစ္ေရကို အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္။ 

“လူေလး… ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ မႀကိဳးစားၾကည့္တာလဲ”

ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက သူ႔ေနာက္ေရာက္ေနမွန္းမသိတဲ့ ဖခင္က သူ႔ကိုၿပံဳးၾကည့္ၿပီးေျပာတယ္။ ဖခင္ရဲ႕မ်က္လံုးထဲမွာ ယံုၾကည္မႈ၊ အားေပးမႈေတြျပည့္ႏွက္ေနတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၂ဝေက်ာ္က ညေနခင္းလိုမ်ဳိး တံတားထိပ္မွာရပ္ၿပီး ဖခင္နဲ႔သူ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းေလးေပြ႔ဖက္လိုက္ၾကတယ္။

အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အခ်ိန္၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ ျမစ္ေဘးမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း နာမည္ႀကီးေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူတို႔ရဲ႕ စကားလံုးေတြကို တတြတ္တြတ္ရြတ္ဆိုေနတဲ့၊ အဝတ္အစား အစုတ္အျပတ္ကိုဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ပိန္ရွည္ရွည္လူငယ္တစ္ေယာက္ကို Warrensburgက ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ေန႔တိုင္းလိုလို ေတြ႔ျမင္ခဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒီလူငယ္ဟာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုေမ့ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ အာရံုစူးစိုက္ထားခဲ့တယ္။ တစ္ခါက ျမစ္ေဘးမွာ ေျပာေဟာပဲြတစ္ခုအတြက္ အာရံုစူးစိုက္ၿပီး သူေလ့က်င့္ေနခဲ့တယ္။ လက္ဟန္ေျခဟန္နဲ႔ တတြတ္တြတ္ရြတ္ဆိုေဟာေျပာေနခဲ့လို႔ သူ႔ကို အရူးတစ္ေယာက္လို႔ လူေတြအထင္အျမင္လဲြခဲ့ေသးတယ္။

အဲဒီေနာက္ ၁၉ဝ၆ခုႏွစ္မွာ “ငယ္စဥ္ဘဝ အမွတ္တရ”ဆိုတဲ့ေခါင္းစင္နဲ႔ ေဟာေျပာၿပိဳင္ပဲြတစ္ခုမွာ သူေဟာေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီပဲြမွာ လူေတြရဲ႕လက္ခုပ္သံကို သူရခဲ့တဲ့အျပင္ ဆုေတြပါခ်ီးျမင့္ခံလိုက္ရတယ္။ ဒါဟာ သူ႔ဘဝမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္းရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ ခံစားခဲ့ရတာျဖစ္တယ္။

အဲဒီေနာက္ အႏွစ္သံုးဆယ္ေနာက္ပိုင္းမွာ သူဟာ အေမရိကန္သမိုင္းမွာ နာမည္အႀကီးဆံုး၊ ေအာင္ျမင္မႈအရဆံုး စိတ္ပညာရွင္၊ လူမႈဆက္ဆံေရးပညာရွင္အျဖစ္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့တယ္။ သူေရးသားခဲ့တဲ့ “ေအာင္ျမင္ျခင္းသို႔သြားရာလမ္း”ဆိုတဲ့စာအုပ္တဲြေတြဟာ ကမာၻေပၚမွာ အေရာင္းရဆံုးစံခ်ိန္တင္ခဲ့တယ္။ သူေသဆံုးသြားသည့္တိုင္ ကမာၻ႔ေထာင့္အရပ္ရပ္ကလူေတြဟာ သူ႔နာမည္၊ သူ႔ႀကိဳးစားမႈကို ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ တမ္းတေအာက္ေမ့ေနၾကဆဲျဖစ္တယ္။ သူဟာ ၂ဝရာစုမွာ လူသားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ လမ္းညႊန္ျပသူ၊ လူလားေျမာက္ဖို႔ သင္ၾကားျပသသူအျဖစ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ “Dale Carnegie” ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ယေန႔ထိတိုင္ အေမရိကန္ျပည္သူေတြဟာ “ဘာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ မႀကိဳးစားၾကည့္တာလဲ”ဆိုတဲ့ စကားကိုႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္သံုးစဲြၿပီး ကိုယ့္သားသမီးေတြကို အားေပးတတ္ခဲ့တယ္။

ေတြးေခၚပညာရွင္ Alice Adams ရဲ႕စကားျဖစ္တဲ့ “ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ ႀကိဳးစားၾကည့္ဖို႔၊ စမ္းသပ္ၾကည့္ဖို႔ သူ မတြန္႔ဆုတ္သေရြ႕ ေလာကမွာ ရႈံးနိမ့္သူဆိုတာမရွိပါဘူး” ဆိုတဲ့အဆိုကို Dale Carnegie က သူ႔ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕အေကြ႔အေကာက္ဘဝလမ္းက လူတိုင္းကို ခံစားမႈေတြေပးခဲ့သလို ေတြးေတာမႈေတြပါေပးခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အခက္အခဲ၊ က်ရႈံးျခင္းေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႔ရတဲ့အခါ “ဘာျဖစ္လို႔ ေနာက္ထပ္တစ္ႀကိမ္ မႀကိဳးစားၾကည့္တာလဲ”ဆိုတဲ့စကားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားေပးသင့္ေနခဲ့ပါၿပီ။

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။

ျပည္သူသေဘာမတူရင္ ေလတစ္႐ိႈက္မႇ ႐ႇဴခြင့္မရႇိ

AddThis Social Bookmark Button

thn-19--12-3
ဧရာ၀တီျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေနရာကို ေတြ႕ရစဥ္
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ
လူသားတို႔ရဲ႕ လူေနမႈဘ၀အစဟာ အေျခတက်မရႇိခဲ့ပါဘူး။ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ သြားလာရင္း နယ္ေျမသစ္ေတြ ရႇာေဖြခဲ့ၾကတာ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ မယဥ္ေက်းေသးတဲ့ ကမၻာရဲ႕ လူေနမႈဘ၀အစျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႔အတူ လူတစ္စုခ်င္းစီဟာလည္း မိမိနယ္ေျမေဒသထြက္ စားစရာ၊ ေသာက္စရာေတြကို စား႐ံုသာ စားတတ္ၾကတဲ့ ကာလျဖစ္ေလေတာ့ စားစရာ၊ ေသာက္စရာကုန္ရင္ ေနာက္ထပ္အသင့္ စားလို႔ေသာက္လို႔ရတဲ့ နယ္ေျမသစ္ကို ရႇာေဖြၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာ ရႇာေဖြသြားလာရင္း လူ႔ဘ၀ကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။
ဒီေနရာမႇာ ျပည္ျမန္မာ
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာ လူ႔သမုိင္းေတြ ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ လူသားေတြအနက္ ျမန္မာဆိုတဲ့ နယ္ေျမေပၚမႇာ လူသားအခ်ဳိ႕ အေျခခ် ေနထိုင္လာၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ျမန္မာျပည္ဟာ ကမၻာေပၚမႇာ ေနရာတစ္ခု သတ္သတ္မႇတ္မႇတ္ ရရႇိရပ္တည္လာတာဟာ ႏႇစ္ေပါင္း တာရႇည္ခဲ့ပါၿပီ။ လူေတြ (လူမ်ဳိးရယ္လို႔ ေပၚခင္ကတည္းက) ဟာ တူရာစုေနထိုင္ၾကရင္း မိသားစု အသိုက္အျမံဳေလး ျဖစ္လာပါတယ္။
စတင္အေျခခ်ခါစ လူေတြဟာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေမတၲာရႇိလို႔၊ သံေယာဇဥ္တြယ္လို႔ အတူတကြ ယႇဥ္တြဲ ေနထိုင္ျဖစ္သြားၾကတာပါ။
ဒီလိုေမတၲာတရားနဲ႔ တစ္ဦးကို တစ္ဦး အျပန္အလႇန္မႇီခိုရင္း၊ အျပန္အလႇန္ အက်ဳိးျပဳရင္း၊ အျပန္အလႇန္ ႐ိုင္းပင္းကူညီရင္း ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္လာရာမႇ အိမ္ေတြ၊ ရာေတြ တည္ေဆာက္ၾကရင္း နယ္ေျမပိုင္ဆုိင္မႈ ျပဳလုပ္လာၾကပါတယ္။ အိမ္ေတြကို ျခံစည္း႐ိုးကာရာမႇ ခ်ဲ႕ထြင္ၿပီး ရြာေတြကို ရြာစည္း႐ိုး ကာလာၾကပါတယ္။ တုိင္းျပည္ကို စုေပါင္း တည္ေထာင္လာၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ျမန္မာျပည္ရယ္လို႔ ျဖစ္မလာမီ အေစာဆံုး အတိတ္ကာလ ၂ ရာစုေလာက္က ပ်ဴလူမ်ဳိးေတြဟာ ဧရာ၀တီျမစ္၀ႇမ္းကို စတင္၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ဒီေနာက္ ယခု ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ မလႇမ္းမကမ္းမႇာ ၿမိဳ႕ငယ္၊ ရြာငယ္မ်ား တည္ေထာင္ကာ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။
ထို႔အတူ အေရႇ႕ဖ်ားေဒသမႇာလည္း မြန္မ်ဳိးႏြယ္ေတြဟာ ကမ္း႐ိုးတန္းတစ္ေလ်ာက္မႇာ အေျခခ်လာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပ်ဴ၊ ကမ္းယံ၊ သက္တို႔ဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕ ဘုိးေဘးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဆီက ရရႇိလာတဲ့ အေမြေတြဟာ တစ္သက္စားမကုန္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမၻာတည္သေရြ႕ စားမကုန္တဲ့ ေရ၊ ေျမ၊ ေလ ေတြျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရႇိ ၂၁ ရာစုမႇာ တစ္ခန္း တစ္က႑ ပါ၀င္ေနထိုင္ခြင့္ရထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်ဳိးဆက္ေတြဟာ ေနာင္ႏႇစ္ေပါင္းမ်ားစြာမႇာ (၃၁ ရာစု) က လူေတြရဲ႕ ဘိုးေဘးေတြအျဖစ္ သတ္မႇတ္ခံရမႇာပါ။
သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မႇတ္ခ်က္ေပးၾကပါလိမ့္မယ္။ ေ၀ဖန္ၾကပါ လိမ့္မယ္။ ခ်ီးက်ဴးၾကပါလိမ့္မယ္။ ႐ႈတ္ခ်ၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီ ေ၀ဖန္သံအမ်ဳိးမ်ဳိးရဲ႕ မႇတ္ေက်ာက္က ယေန႔လက္ရႇိ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ပါ။
မိမိတစ္သက္သာ (ႏႇစ္ ၆၀/ ၈၀) အတြက္သာ ေကာင္းစား႐ံု၊ ခံစားရ႐ံု၊ ရႇိသမွ် သယံဇာတေတြကို အ ကုန္ထုတ္သံုးပစ္လိုက္လို႔ မရပါဘူး။ အေမြေတြ ခ်န္ထားခဲ့ရပါမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေတြ မ်က္ႏႇာမငယ္ဖို႔၊ အသိပညာႂကြယ္ဖို႔၊ က်န္သင့္တာေတြ က်န္ေအာင္ ခ်န္သင့္တာေတြ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ရပါမယ္။
ဒါမႇ စတုရန္းမိုင္ေပါင္း ၂၆၁,၂၂၈ က်ယ္၀န္းတဲ့ ျမန္မာျပည္ နယ္နိမိတ္ႀကီးဟာ တစ္လက္မ မေလ်ာ့ဘဲ ကမၻာေျမေပၚမႇာ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ရပ္တည္ေနႏိုင္မႇာပါ။
ယဥ္ေက်းလာေသာကမၻာ
သည္လိုနဲ႔ ကမၻာေပၚမႇာ လူသားေတြဟာ မိမိသေဘာက်တဲ့ နယ္ေျမသစ္မႇာ အေျခခ် ေနထိုင္လာၾကပါတယ္။ ကိုယ္ေနတဲ့ေနရာေလးကို ပိုတိုးတက္ေအာင္၊ ပိုစည္ပင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရာက အနီးအနားက လူေတြကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕၊ ပူးေပါင္းေနထိုင္လာၾကပါတယ္။ တူရာစုေတြ ေပါင္းဖက္ၾကရင္း ၿမိဳ႕ျပေက်းရြာေတြ ေပၚေပါက္ လာပါတယ္။
ယဥ္ေက်းတယ္ဆိုတာဟာ အသိၪာဏ္ျမင့္မားလာျခင္း၊ ပညာတတ္ေျမာက္လာျခင္း၊ အမႇန္နဲ႔ အမႇားကြဲကြဲျပားသိျမင္မႈ လြယ္ကူျခင္း၊ မတရားမႈကို ေရႇာင္ရႇားျခင္း၊ တရားမႈကို ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္လုပ္ကိုင္လိုျခင္း၊ ကိုယ့္ႏုိင္ငံကို ေစာင့္ေရႇာက္ျခင္း၊ ကိုယ့္ျပည္သူကို အေလးအျမတ္ျပဳျခင္း စတာေတြ ျပည့္၀တာကို ဆိုလိုပါတယ္။
ေရႇးဘိုးဘြားဘီဘင္ေတြရဲ႕ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြေၾကာင့္ မိမိအေျခခ်ေနထိုင္လာတဲ့ နယ္ေျမကို ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ လူသားေတြက ျပဳျပင္ၾကပါတယ္။ ခိုင္ျမဲေအာင္ စီမံၾကပါတယ္။ လႇပေအာင္ ႀကိဳးပမ္းၾကပါတယ္။ တိုးတက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ၾကပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုတဲ့ နယ္ေျမကို ယဥ္ေက်းတဲ့ ကမၻာသူ ကမၻာသားေတြက ကမၻာမ်က္ႏႇာျပင္ေပၚမႇာ ေနရာတစ္ခု တရား၀င္ သတ္မႇတ္လိုက္ၾကပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက သူ႔နယ္နိမိတ္နဲ႔သူ၊ ႐ုရႇား၊ တ႐ုတ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္၊ အိႏၵိယတို႔ကလည္း အလားတူ သူ႔နယ္နိမိတ္နဲ႔သူ သတ္သတ္မႇတ္မႇတ္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ဆက္ဆံၾကပါတယ္။ ေလးေလးစားစား အသိအမႇတ္ျပဳၾကပါတယ္။
အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ နယ္ေျမထဲမႇာ ေရနံတြင္းရႇိတဲ့ ႏိုင္ငံကရႇိပါတယ္။ ေရပိုင္ နက္ က်ယ္က်ယ္ရၿပီး ငါးေပါတဲ့ႏုိင္ငံက ေပါပါတယ္။ ေျမဆီၾသဇာေကာင္းလို႔ ဆန္စပါးစိုက္ပ်ဳိးလို႔ ေကာင္းတဲ့ႏုိင္ငံက ေကာင္းပါတယ္။
ဒါေတြဟာ သဘာ၀ရဲ႕ အကန္႔အသတ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြက တ႐ုတ္ျပည္က ျမစ္ ၀ါျမစ္ေရကိုမႇ ေသာက္သံုးခ်င္လို႔ မရပါဘူး။ ထို႔အတူ တ႐ုတ္ကလည္း ျမန္မာျပည္ လက္ပံေတာင္းေတာင္က ေျမေတြကိုမႇ လက္သိပ္ထုိး အေခ်ာင္လိုခ်င္လို႔ မရပါဘူး။
ဘဂၤလားေဒ့ရႇ္ႏိုင္ငံသားက ျမန္မာျပည္ကထြက္တဲ့ ပုန္းရည္ႀကီးကိုမႇ စားခ်င္လို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံထြက္ကိုပဲ အဓိကထား စားၾကရမႇာပါ။ သံုးစဲြၾကရမႇာပါ။ ခိုးေခ်ာင္ခိုး၀ႇက္ ၀င္လာၿပီး ဟိုဟာႏိႈက္စား ဒီဟာႏိႈက္စား လြန္က်ဴးလာရင္ေတာ့ ယဥ္ေက်းတဲ့ ကမၻာရဲ႕ ဥပေဒအတိုင္း ဒဏ္ခတ္ခံရမႇာပါ။
မိမိမရႇိတာကို ယဥ္ေက်းတဲ့ ကမၻာမႇာ အဓမၼ မတရားယူလို႔မရပါဘူး။ လာဘ္ထိုးၿပီး မိမိကိုယ္က်ဳိး ရႇာလို႔မရပါဘူး။ ေက်းဇူးရႇင္ဆိုၿပီး တစ္သက္လံုး ကြၽန္ခံခိုင္းလို႔မရပါဘူး။ လက္နက္အားကိုး အာဏာအားကိုးနဲ႔ အႏိုင္က်င့္လုယူလို႔ မရပါဘူး။
ေငြေၾကးနဲ႔ ေရာင္း၀ယ္တဲ့စနစ္ကို ျပည္သူကိုခ်ျပ၊ ျပည္သူ႔ယံုၾကည္မႈကိုရယူ၊ ပြင့္လင္းတဲ့ သေဘာတူညီမႈေတြနဲ႔ ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာမႇာ သံုးစြဲလာတာ အေျခက်အကြၽမ္းတ၀င္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ အစိုးရတစ္ဖြဲ႕တည္း သေဘာဆႏၵနဲ႔ တိတ္တိတ္ကေလး ႏႇစ္ဦး သေဘာတူလို႔ မရပါဘူး။
မိမိမႇာမရႇိတဲ့ ကုန္ပစၥည္းကို ေငြေၾကးနဲ႔ ၀ယ္ယူသံုးစြဲလာၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေငြရႇိတုိင္း ၀ယ္လို႔ရႏိုင္ပါသလား။ ေရာင္းတဲ့တိုင္းျပည္ကလည္း သူ႔ျပည္သူမ်က္ႏႇာကို ၾကည့္ၿပီးမႇ ေရာင္းသင့္တာကိုပဲ ေရာင္းရမႇာပါ။ ၀ယ္တဲ့တိုင္းျပည္ကလည္း ေနာက္ေက်ာဓားေထာက္ၿပီး အႏိုင္က်င့္၀ယ္လို႔ မရပါဘူး။
ယံုၾကည္မႈေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊ စိတ္ခံစားခ်က္ေတြ၊ ျမတ္ႏုိးမႈေတြ၊ ေမတၲာတရားေတြ၊ သစၥာတရားေတြ၊ မွ်တမႈေတြ၊ တရားဥပေဒေတြ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵေတြ ဒါေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီးမႇ ၀ယ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္၊ ေရာင္းလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႔က ၀ယ္တိုင္းေရာ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပန္ေရာင္းသင့္သလား။ ျမန္မာႏိုင္ငံမႇာ ေရာင္းလို႔ ၀ယ္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေရာင္းမပစ္လိုက္မိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ျပန္လည္ျပည့္ၿဖိဳးၿမဲ
ေရာင္းမႇျဖစ္မယ္။ ေရာင္းရင္ ျပည္သူေတြ အက်ဳိးရႇိမယ္။ ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ဳိးရႇိမယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ ယံုၾကည္ရင္ ျပည္သူေတြ လက္ခံလာေအာင္ စိတ္ရႇည္ရႇည္ ရႇင္းျပၿပီးမႇ သေဘာတူညီမႈ တစ္ခုရလာ ၿပီးမႇ ေရာင္းရပါမယ္။ ေရာင္းသင့္တာကို ေရာင္းၿပီးရင္လည္း အဲဒီ ေရာင္းလိုက္တဲ့ ပစၥည္းမ်ဳိး ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ၾကရပါမယ္။ စိုက္ပ်ဳိးရပါမယ္။ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းစံုနဲ႔ ျပန္လည္ အစားထိုးထားရပါမယ္။ထာ၀ရ ေျမပေဒသာပင္ႀကီး ျဖစ္ေနေစရပါမယ္။
မူလရႇိရင္းစြဲ အေျခအေနကေန ေလ်ာ့မသြားေအာင္ ေရာင္းသူနဲ႔ ထုတ္လုပ္သူတို႔ အခ်ဳိးက်က် ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ၾကရပါမယ္။ ေရာင္းသူက ဗုံးေပါလေအာ ထင္သလို ေရာင္းခ်လိုက္လို႔ မရပါဘူး။ ကုန္ထုတ္လုပ္ တဲ့ သေဘာသဘာ၀ကုိ နားလည္ရပါမယ္။ ကုန္ထုတ္ေပးႏုိင္သူေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားရပါမယ္။ သူတို႔ေတြ ေခတ္မီေနရပါမယ္။ဒါမႇ ျမန္မာ့ေရ၊ ေျမသယံဇာတဟာ ျပန္လည္ ျပည့္ၿဖိဳးျမဲအတိုင္း ထာ၀ရ စည္ပင္သာယာ၀ေျပာေနမႇာပါ။

ေငြေၾကးနဲ႔ ေရာင္း၀ယ္တဲ့စနစ္ကို ျပည္သူကိုခ်ျပ၊ ျပည္သူ႔ယံုၾကည္မႈကိုရယူ၊ ပြင့္လင္းတဲ့ သေဘာတူညီမႈေတြနဲ႔ ယဥ္ေက်းတဲ့ကမၻာမႇာ သံုးစြဲလာတာ အေျခက်အကြၽမ္းတ၀င္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ အစိုးရတစ္ဖြဲ႕တည္း သေဘာဆႏၵနဲ႔ တိတ္တိတ္ကေလး ႏႇစ္ဦး သေဘာတူလို႔ မရပါဘူး.....
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ
ေရႇးေခတ္ဘုရင္မ်ား လက္ထက္က သက္ဦးဆံပိုင္ အာဏာရႇင္ ျဖစ္ေလေတာ့ သူႏိုင္ငံေတာ္ဟာ သူတစ္ဦးတည္းအမိန္႔နဲ႔ အျခားႏုိင္ငံကို ေပးခ်င္တာေပးမယ္။ လႇဴခ်င္တာ လႇဴမယ္။ ဘယ္သူကမႇ ကန္႔ကြက္လို႔ မရပါဘူး။ တစ္ခါတရံ စစ္ေျပၿငိမ္းဖို႔၊ ႏႇစ္ႏိုင္ငံ ခ်စ္ၾကည္ေရးရဖို႔ဆိုၿပီး မိမိရဲ႕သမီးေတာ္၊ ဒါမႇမဟုတ္ မိမိႏိုင္ငံတြင္း မိန္းမလႇလႇေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို လက္ေဆာင္ပ႑ာအျဖစ္ ေပးဆက္ၾကတဲ့ အစဥ္ အလာေတြရႇိခဲ့ပါတယ္။
ဒါမႇမဟုတ္ မိမိျပည္တြင္းကထြက္တဲ့ စိန္၊ ေရႊ၊ ေက်ာက္သံ ပတၲျမား စတာေတြကိုလည္း ဘုရင္တစ္ပါးတည္းရဲ႕ဆႏၵနဲ႔ အျခားႏုိင္ငံကို ေပးခ်င္ ေပးတတ္ပါတယ္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဟာ ဘုရင္ရဲ႕ႏႈတ္ဖ်ားမႇာ ရႇိပါတယ္။
ဒါမ်ဳိး ဒီေခတ္မႇာ လံုး၀မရႇိေစရပါ။ ယဥ္ေက်းလာတဲ့ ကမၻာမႇာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံဆီအတြက္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံနဲ႔တစ္ႏိုင္ငံ ေလးစားမႈကို ျပသတဲ့ အထြတ္အထိပ္ယဥ္ေက်းမႈ ျပယုဂ္ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ႏုိင္ငံနဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံ မေစာ္ကားရပါဘူး။ မေလးမစား မျပဳရပါဘူး။ ႏိုင္ငံတြင္းရႇိ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံ၊ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦ၊ လူမႈေရး အသိုက္အ၀န္း၊ ေရ၊ ေျမ၊ ေတာေတာင္၊ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္၊ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သယံဇာတ အလံုးစံုဟာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာေအာက္မႇာ စုစည္းတည္ရႇိေနတာပါ။
အခ်ဳပ္အျခာရဲ႕ မူလပိုင္ရႇင္ဟာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြ ျဖစ္ေနေလေတာ့ ျမန္မာျပည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမႇ ခြင့္မျပဳရင္ သေဘာမတူရင္ ဘယ္ေျမတစ္လက္မ၊ ဘယ္ေရတစ္စက္၊ဘယ္ေလတစ္႐ႇိဳက္ကိုမႇ ျပည္ပကို မိမိတစ္ဦးတည္းသေဘာနဲ႔ ထုတ္ေရာင္းလို႔ မရပါဘူး။ မိမိတစ္ဖြဲ႕တည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔မႇ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔မရပါဘူး။ ထင္သာျမင္သာျဖစ္ေအာင္ ျပည္သူအမ်ားစုသိေအာင္ လုပ္ၿပီးမႇ ျပည္သူသေဘာထား တုံ႔ျပန္မႈနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ၾကရမႇာပါ။
လက္ပံေတာင္းေတာင္လို အျဖစ္မ်ဳိး ေနာက္ထပ္ထပ္မၾကံဳခ်င္ရင္ ျပည္သူကိုတိုင္ပင္ပါ။ ျပည္သူကို အသိေပးပါ။ ျပည္သူ႔သေဘာထားရယူပါ။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာရဲ႕ ပိုင္ရႇင္အ စစ္အမႇန္ဟာ ျပည္သူပါ။
အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ပိုင္ရႇင္ရင္း ျပည္သူကို ၀န္းရံရင္း တပ္မေတာ္၊  အစိုးရအားလံုး ၀ိုင္း၀န္းကာကြယ္ ေစာင့္ေရႇာက္ၾကရပါမယ္။ဒီလိုတပ္မေတာ္၊ အစိုးရ၊ ျပည္သူက်စ္လ်စ္ ညီညြတ္ေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေလတစ္႐ႇိဳက္ကို ဘယ္တိုင္းတစ္ပါးကမႇ က်ဴးေက်ာ္ ႐ႇဴ႐ိႈက္ခြင့္ ရၾကမႇာ မဟုတ္ပါဘူး။
Written by ေမာင္တင္ဦး (ေျမာင္းျမ)    
by-http://www.news-eleven.com

ဆုေၾကးေငြ က်ပ္သိန္း ၄၀၀ ခန္႔ ခ်ီးျမႇင့္မည့္ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မီနီမာရသြန္ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပမည္


ဆုေၾကးေငြေပါင္း က်ပ္သိန္း ၄၀၀ နီးပါး ခ်ီးျမႇင့္မည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မီနီမာရသြန္ၿပိဳင္ပြဲကို ဇန္နဝါရီ ၇ ရက္တြင္ မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း  မႏၲေလး စည္ပင္ၿပိဳင္ပြဲ ဦးစီးေကာ္မတီမွ သတင္းရရွိသည္။ ဆုေပါင္း ၉၀ ခန္႔ ခ်ီးျမႇင့္မည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မီနီမာရသြန္ၿပိဳင္ပြဲတြင္ အလြတ္တန္း (က်ား/မ)၊ လူသစ္တန္း (က်ား/မ) ဟူ၍ ၿပိဳင္ပြဲေလးမ်ိဳးခြဲကာ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး လူသစ္တန္း ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ပထမဆု က်ပ္ ၁၅ သိန္းႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္ဆု အပါအဝင္ ဆုေပါင္း ၃၀ ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္ၿပီး အလြတ္တန္း ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ပထမဆု က်ပ္ ၁၀ သိန္းႏွင့္ ဆုေပါင္း ၁၅ ဆု ခ်ီးျမႇင့္မည္ ျဖစ္သည္။

ၿပိဳင္ပြဲဝင္သူမ်ား အေနျဖင့္ ေျပးလမ္းေၾကာင္း ၁၃ မိုင္ခန္႔ အေျပးၿပိဳင္ရမည္ျဖစ္ကာ က်န္းမာသန္စြမ္းသူ မည္သူမဆို ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကုိ ၿမိဳ႕နယ္ အေထြေထြ အုုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး႐ံုးမ်ား၊ မႏၲေလး စည္ပင္႐ံုးမ်ား၊ အား/ကာ႐ံုး (ဗထူးကြင္း) တုိ႔တြင္ ေလွ်ာက္လႊာတစ္ေစာင္ က်ပ္ ၃၀၀ ျဖင့္ ရရွိႏုိင္ၿပီး ဒီဇင္ဘာ ၃၀ ရက္အထိ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ ေလွ်ာက္လႊာမ်ား ေပးပို႔ႏုိင္သည္။ အမ်ားျပည္သူ က်န္းမာႀကံ႕ခုိင္ေရးႏွင့္ ထူးခၽြန္ေသာ အားကစားသမားမ်ား ေပၚထြက္လာေစရန္ ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ ငါးရပ္ျဖင့္ က်င္းပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မႏၲေလး စည္ပင္မွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ေျပာသည္။ ယခုက်င္းပမည့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မီနီမာရသြန္ၿပိဳင္ပြဲသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ က်င္းပျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခင္က မႏၲေလးၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ မာရသြန္ၿပိဳင္ပြဲမ်ားအျဖစ္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္အထိ ေလးႀကိမ္ က်င္းပခဲ့ဖူးသည္။

ေမာင္တာ


By 7Day News 21 December, 2012 - 16:14

Thursday, December 13, 2012

လက္ပံေတာင္း မီးေလာင္ဗံုး ဘယ္ ကလာသလဲ ?

 ကာတြန္း - ေအာ္ပီက်ယ္

လင္းသန္႔ ~ 

လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္တန္႔ေရး ဆႏၵျပ သပိတ္စခန္းေတြကို ျမန္မာအစုိးရ လံုၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြက အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳးခြင္းမႈေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္တခ်ိဳ႕ပါ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ျမင္မ ေကာင္းေအာင္ ျဖစ္ခဲ့လုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ ၿမိဳ႕ႀကီးတခ်ိဳ႕မွာ ဆႏၵျပမႈေတြ ဆက္တိုက္လုိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ 

လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြဲမႈေၾကာင့္ မီးေလာင္ဒဏ္ရာရ သံဃာတပါးျဖစ္တဲ့ ဦးတိကၡဉာဏဟာ ဒီကေန႔ ဒီဇင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔မွာ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ကို ေဆးကုသမႈ ခံယူဖုိ႔ ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ 

ဒဏ္ရာရသံဃာေတာ္ေတြကို ေဆးကုသေရးအတြက္ ေရႊည၀ါဆရာေတာ္မွလည္း လွဴဒါန္းေငြမ်ား ကူညီေပးထားၿပီး ျပည္ပတြင္ ေဆးကုသေရးအတြက္ အကူညီမ်ား လိုအပ္ေနေသးတယ္လုိ႔ ဒဏ္ရာရ သံဃာေတြကုိ အကူအညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ႔က ဆရာေတာ္ ဦး၀ိမလက မိန္႔ၾကားပါတယ္။ 

အျခားသံဃာေတာ္ ၄ ပါးမွာ မႏၱေလး ေဆး႐ံုႀကီးတြင္ ေဆးကုသ ခံယူေနဆဲျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ မရရွိေသးဘူး လုိ႔ အဆုိပါ ဆရာေတာ္က ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါတယ္။ 

မီးေလာင္ဒဏ္ရာရခဲ့ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ဓာတ္ပံုေတြလည္း အင္တာနက္ လူမႈစာမ်က္ႏွာေတြ မွာ ေန႔စဥ္ဆုိသလုိ ျမင္ေတြ႔ရၿပီး အေတာ္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ၾကရတာပါ။ 

အခုလို မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြရခဲ့တာဟာ ျမန္မာအစုိးရတာ၀န္ရွိသူတခ်ိဳ႕ ေျပာေနတဲ့ မ်က္ရည္ယုိဗံုးသံုးၿပီး ၿဖိဳခြဲခဲ့တယ္ ဆုိတာ လက္မခံႏုိင္ၾကသူေတြက မ်ားပါတယ္။ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳကလည္း ေဖာ့စ္ပရပ္စ္ ဓာတုပစၥည္းပါတဲ့ မီးေလာင္ဗံုးလုိမ်ဳိး နပန္းဗံုးကို သံုးစြဲခဲ့ပံုရတယ္လုိ႔ မွတ္ခ်က္ေတြေပး ၾကပါတယ္။  

အလားတူ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မ်က္ရည္ယုုိ ဗံုးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေတြ႔အႀကံဳရွိခဲ့ဖူး သူေတြကလည္း   မ်ည္ရည္ယုိဗံုးသံုးခဲ့တယ္ဆုိတာ လက္မခံၾကပါဘူး။ 

ျပည္တြင္းရွိ ေဆးပညာရွင္တခ်ိဳ႕နဲ႔ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာေဆးပညာရွင္တခ်ိဳ႕ကလည္း သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဒဏ္ရာအေျခအေနေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဓာတုေဗဒ ပစၥည္းတခုခုပါ၀င္တဲ့ ဗံုးတမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးခဲ့တာျဖစ္မယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပး ေျပာေနၾကပါတယ္။

အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြကလည္း မ်က္ရည္ယုိဗံုးကိုဘဲ သံုးခဲ့တာသာျဖစ္တယ္လို႔ ဆက္လက္ေျပာဆုိေနတဲ့ အတြက္ ထုိေန႔ ႏုိ၀င္ဘာလ ၂၉ ရက္ေန႔ နံနက္က ၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီ၀န္းထဲကေန လံုၿခံဳေရးတပ္ဖြဲ႔ေတြက မီးသတ္ပိုက္ေတြနဲ႔ထုိးၿပီး ေနာက္ပိုင္း မီးေလာင္ေစတဲ့ ဗံုးနဲ႔ပစ္ခြင္း ၿဖိဳခြဲလိုက္တာေၾကာင့္ အဆုိပါ ဗံုးဟာ တရုတ္ ၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီကမ်ား ထုတ္ေပးလုိက္သလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြက ဆင့္ကဲေပၚေပါက္လာခဲ့ပါ တယ္။ 

ဒါေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ တရုတ္သံရံုးမွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ မွာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ဆုိင္ရာ တရုတ္ သံအမတ္ႀကီး မစၥတာ လီက်င့္ဟြာက လက္ပံေတာင္း ေၾကးနီစီမံကိန္း ရပ္တန္႔ေရး ဆႏၵျပ သပိတ္ စခန္းေတြကို ျမန္မာအစိုးရ လုံၿခံဳေရး တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြက အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳးခြင္းတဲ့ မီးေလာင္ဗံုးဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ၀မ္ေပါင္ ကုမၸဏီက ေပးခဲ့တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တာကို မွတ္မိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ 

ဒါဆုိ သံဃာနဲ႔ ေဒသခံ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ ကေလးငယ္ေတြပါ မီးေလာင္ဒဏ္ရာေတြျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ သပိတ္စခန္း ၿဖိဳခြင္းမႈမွာ သံုးစြဲခ့ဲတယ္လုိ႔စြပ္စြဲခံေနရတဲ့ မီးေလာင္ဗံုးကုိ ဘယ္သူက ေပးလုိက္သလဲဆုိတာေတာ့ ဥကၠဌ အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တာ၀န္ေပးယူထားတဲ့ လက္ပံေတာင္ စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္လည္း ေခါင္း စားရေတာ့မယ့္ကိန္း ဆုိက္ေရာက္ေနပါတယ္။ 

လက္ပံေတာင္း ေကာ္မရွင္ကိုေတာ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ဖြဲ႔ေပးခဲ့တာပါ။

Wednesday, December 12, 2012

သည္မီးတာ ဘယ္တကိန္းမႇာမႇ ၿငိမ္းပါ့မယ္လို႔

ha-9-12-3
ညတကာည လတကာလေတြထဲမႇာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညဟာ အလႇပဆုံးည ျဖစ္ပါတယ္။ ထက္၀န္းက်င္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္တစ္ျပင္မႇာ ဆီးႏႇင္းျမဴတိမ္ သူရိန္မီးခိုးဆိုတဲ့ ညစ္မ်ဳိးငါးမည္ ကင္းရႇင္းေနၿပီး ဖိုးေရႊလမင္းႀကီး လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း လႇလႇပပ သာႏုိင္တဲ့ညျဖစ္တယ္။ ညေပါင္း ၃၆၅ ည၊ လေပါင္း ၁၂ လအတြင္း ဒီညမႇာသာတဲ့ လဟာေရာင္ ၀ါအထြန္းလင္းဆုံး၊ တစ္ေလာကလုံး ေရႊေရာင္ဖုံးလႊမ္းသြားေအာင္ လမင္းအလင္းေရာင္ေတြ သြန္ခ်ေနတဲ့ ေရႊေရာင္အလင္းည၊ ကမၻာ့အလႇဆုံးည ျဖစ္ပါတယ္။ အျခားေသာ ညေတြမႇာ နကၡတ္ၾကယ္တာရာေတြ မစုံညီ၊ ဒီညမႇာေတာ့ ပုန္းေနတဲ့ ၾကယ္ကေလးတစ္ပြင့္ေတာင္ မက်န္ေအာင္ လမင္းႀကီးေနာက္ ျခံရံလုိက္ပါၿပီး အလင္းခရီး အလႇခရီးႏႇင္တဲ့ည။
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရႇားရႇိစဥ္ အခါကပင္ ၾကတၲိကာ နကၡတ္ပြဲသဘင္ ဆင္ယင္က်င္းပခဲ့တဲ့ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ည၊ ေကာင္းကင္မႇာ လမင္းႀကီးရယ္၊ နကၡတ္ၾကယ္တာရာေတြရယ္ စုံစုံညီညီ တင့္ရႊန္းေနသလို ေျမျပင္မႇာ ဆီမီးတန္ေဆာင္ အလင္းေရာင္ေတြနဲ႔ ျခယ္မႈန္းထြန္းပေနတဲ့ ည. .။ အဲဒီညမႇာ ဗုဒၶဘုရားရႇင္ရဲ႕ လက္၀ဲေတာ္ရံ၊ လက်္ာေတာ္ရံ အရႇင္ျမတ္ႀကီးႏႇစ္ပါး ျဖစ္လာမယ့္ အရႇင္သာရိပုတၲရာ အေလာင္းအလ်ာနဲ႔ အရႇင္ေမာဂၢလာန္ အေလာင္းအလ်ာ တို႔ ေတြ႕ဆုံေပါင္းစည္း ဓမၼခရီး ႏွင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အရႇင္အႆဇိနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ အရႇင္သာရိပုတၲရာ ေလာင္းလ်ာက 'အက်ဳိးရႇိရာ ညႊန္ျပပါေလာ့' လို႔ေလ်ာက္ထားခဲ့အခါ အရႇင္အႆဇိမေထရ္က ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားထံ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။
ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္မႇာ လေရာင္နဲ႔ ဆီမီးေရာင္တို႔ အၿပိဳင္ထြန္းလင္းေနတဲ့ ညမႇာဓမၼရဲ႕ အလင္းေရာင္က ပိုၿပီးေတာ့ သာလြန္ထြန္းပခဲ့တဲ့ ညပါတကား။
ဗုဒၶသာသနာ၀င္မႇာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညဟာ ဓမၼအဓိပၸာယ္ ႂကြယ္၀လြန္းတဲ့ည. .။
အဇာတသတ္ကို ျမတ္စြာဘုရား 'သာမညဖလ သုတ္ေတာ္' ေဟာတဲ့ ည. .။ ရဟန္းသံဃာတို႔အေပၚယုံမႇားသံသယ၀င္ေနတဲ့ အဖသတ္မင္း၊ ကိုယ့္အေဖကိုယ္ျပန္သတ္တဲ့ အဇာတသတ္မင္းကို ျမတ္စြာဘုရားက သံဃာေတာ္မ်ားရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူး၊ ရဟန္းဘ၀ရဲ႕ အက်ဳိးဖလနဲ႔ ဓမၼရဲ႕အတုိင္းမသိေအာင္ ေက်းဇူးျပဳပုံေတြကို အက်ယ္တ၀င့္ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ည . .။
အေဖကိုသတ္ၿပီး အာဏာလုခဲ့တဲ့ မင္းဆိုးမင္းညစ္ အဇာတသတ္ ကြၽတ္တန္း၀င္ခဲ့တဲ့ည . .။ အဲဒီညမႇာပဲ ေက်းဇူးရႇင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဓမၼေအာင္ေျမကို အဓမၼသိမ္းပုိက္ၿပီး ေၾကးနီစီမံကိန္းႀကီး လုပ္ထားတဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဆီက ေအာ္သံ၊ ဟစ္သံ၊ ပစ္သံ၊ ခတ္သံ၊ ေပါက္ကြဲသံေတြ ဆူညံသြားၿပီး မီးေတာက္မီးလ်ံေတြ မီခိုးလုံးႀကီးေတြ ထြက္ေပၚလာပါေတာ့တယ္။
သာသနာ့ေအာင္ေျမ ဓမၼေျမကို ေမတၲာသုတ္ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္၍ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္လ်က္ရႇိေသာ သံဃာေတာ္မ်ား လက္နက္ေဘးရန္ ဗုံးဒဏ္သင့္ခဲ့ေလၿပီ။ အရဟတၲမဂၤ၏ေအာင္လံ (အႂကြင္းမဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး) ၏ ေအာင္လံေတာ္ဟု ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္တုိင္ အမႊမ္းတင္ ရည္ညႊန္းေတာ္မူခဲ့ေသာ သကၤန္းေတာ္မ်ား မီးစြဲေလာင္ခဲ့ေလၿပီ။ ၾသကာသေလာကရဲ႕ အလႇဆုံးညကို အက်ည္းတန္ဆုံးညျဖစ္ေအာင္ အဓမၼ လြန္က်ဴးခဲ့ေလၿပီ။ သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ နက္႐ႈိင္းေသာ ဓမၼ၏အဓိပၸာယ္မ်ား တစ္စစီပဲ့ေႂကြေအာင္ အၾကမ္းဖက္ ဖ်က္ခဲ့ေလၿပီ။ ေလာကီအလိုအားျဖင့္ 'ေဆးေပါင္းခတဲ့ ည' သည္ 'ေသြးေပါင္းခတဲ့ည' ျဖစ္ခဲ့ေလၿပီ။
ဒီေသြးဟာ သံဃာေတာ္အရႇင္ျမတ္တို့ရဲ႕ေသြး၊ ေက်းဇူးေတာ္ရႇင္ လယ္တီဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး၏ ဓမၼေအာင္ေျမ သာသနာ့ေအာင္ေျမသည္ ေသြးစြန္းေပ ေသြးအုိင္ထြန္းခဲ့ေလၿပီ။ အဆိပ္မီးဗုံးေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းေပါက္ကြဲ ဓမၼမ႑ိဳင္ႀကီးကို ၿဖိဳလႇဲခဲ့ေလၿပီ။
ေက်းဇူးရႇင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ ဤေနရာဤေဒသ လက္ပံေတာင္းေတာင္သို႔ လြန္ခဲ့ေသာ ႏႇစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ (၁၀၉ ႏႇစ္) က ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၆၅ ခုႏႇစ္ (ခရစ္ႏႇစ္ ေအဒီ ၁၉၀၃) က ႂကြေရာက္သီတင္းသုံးေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ ၃၈ ၀ါေျမာက္ ၀ါဆိုရာဌာနအျဖစ္ လက္ပံေတာင္းေတာ္သုိ႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဟာ အဲဒီတုန္းကပင္ ေတာင္ထြတ္ေပါင္း ၃၃ လုံးရႇိခဲ့ၿပီး သာယာေအးခ်မ္းလႇတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ျဖစ္တာမို႔ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကဲ့သို႔ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္ရာ ဓမၼေအာင္ေျမ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လယ္တီဆရာေတာ္ဟာ ဒီေန႔ ဆႏၵျပရြာေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာ္ရြာ၊ ေတာင္ပလူရြာ၊ မိုးႀကိဳးျပင္ ရြာစတဲ့ ရြာမ်ားသို႔ ဆြမ္းခံႂကြ သြားေလ့ရႇိပါတယ္။
လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာ တရားသေဘာကို ကိုယ္လိုရာဆြဲၿပီးေျပာၾက ေဟာၾက ျငင္းခုန္ၾကတဲ့ လူေတြကိုၾကည့္ၿပီး လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက . . 'တစ္ပုိင္းေၾကာင္ က်က္စာရ႐ုံနဲ႔ . . အစခ်ီေသာ ဂႏၲ၀င္ ဓမၼကဗ်ာကို စီကုံးေရးဖြဲ႕ခဲ့ပါတယ္။ ကဗ်ာရဲ႕အဆုံးမႇာ . . 'ပိဋကတ္အစြယ္ေထာင္လွ်င္ အပါယ္ေတာင္ ဆင္းရလိမ့္ေလး' လုိ႔ ေဖာ္ျပဆုံးမထားပါတယ္။
ေၾသာ္ . . ေက်းဇူးရႇင္ႀကီးဘုရား  . . ဒီေန႔ေတာ့ျဖင့္ 'အဆိပ္ဗုံးမီး ေလာင္၊ အစြယ္ေထာင္လ်င္၊ အပယ္ေတာင္ဆင္းရလိမ့္ေလး' လို႔ ကဗ်ာအသစ္ ေရးရေတာ့မည္ ထင္ပါတယ္ဘုရား။
လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီး လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာ သီတင္းသုံးေနစဥ္ ကင္း၀န္မင္းႀကီးရဲ႕သား ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕အုပ္ ဦးခင္ေမာင္ႀကီး လာေရာက္ဖူးေျမာ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးထံေတာ္မႇာ နည္းခံၿပီး ေလးငါးရက္ တရားအားထုတ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မႇာ ကင္း၀န္မင္းႀကီးမႇာ 'ဦးေကာင္းလိမ္ထုတ္ သီေပါျပဳတ္' ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ဆန္႔ က်င္တာခံေနရတဲ့ အခ်ိန္၊ အသက္အားျဖင့္လည္း ၈၀ ေက်ာ္မို႔ အိုမင္းမစြမ္း ေဆာက္တည္ရာမဲ့ေနတဲ့ ကင္း၀န္မင္းႀကီး ဦးေကာင္းအတြက္ လယ္တီဆရာေတာ္ႀကီးက သံေ၀ဂကဗ်ာေရးၿပီး ဦးခင္ေမာင္ႀကီးအျပန္မႇာ လက္ေဆာင္ပါးလုိက္ပါတယ္။ (ဒီကဗ်ာကလည္း ျမန္မာကဗ်ာေလာကမႇာ အင္မတန္နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ဂႏၳ၀င္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။)
'မုိက္မလင္းႏုိင္ဘု' . . အစခ်ီတဲ့ ဒီကဗ်ာမႇာလည္း ဒီေန႔လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာ သံဃာေတာ္မ်ားကို အစိုးရက အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္ျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ဟပ္မိေနတဲ့ ကဗ်ာစာသားေတြကို အ့ံၾသဖြယ္ ေတြ႕ရႇိခဲ့ရပါတယ္။
'အေသသတ္ လက္မရြံ႕ကို အသက္ခြန္ ပ႑ာသြင္းရန္ဖို႔' . .
'သုံးသြယ္ၿမဳံသုိက္ ဘံုတလႈိက္မႇာ၊ တုန္႐ုိက္ကယ္ဆူညံ ျမဴမခ်န္ပူလ်ံေတာက္ညီး၊ အၿမဲစေတ မစဲေခြၽ အေသမီးတဲ့' . . .
'ဘုံတခြင္အတြင္ ေလာင္ၿမိဳက္အေျပာင္တုိက္လို႔' . . .
'သည္မီးတာ ဘယ္တကိန္းမႇာမႇ ၿငိမ္းပါ့မယ္လို႔ '
(၁၉၅၆ ခုႏႇစ္ထုတ္ ဂမၻီရကဗ်ာ က်မ္းစာ-၁၃၃)
ဦးေအာင္မြန္ေရး။ ၂၀၀၇ ထုတ္ လယ္တီဘ၀ ျဖစ္ေတာ္စဥ္၊
စာ-၅၁၇
မႇန္ပါဘုရား။ သူတုိ႔ဟာ 'လက္မရြံ႕' ေတြပါဘုရား၊ သံဃာကို ေသြးေျမက်ေအာင္ အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ပါၿပီဘုရား။ သူတို႔ရဲ႕ အဆိပ္ဓာတု မီးေလာင္ဗုံးေတြဟာ 'ဘုံတစ္ခြင္ကို အတြင္ေလာင္ၿမိဳက္ အေျပာင္တုိက္ခဲ့ပါၿပီဘုရား။ ဒီမီးဟာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္းႀကီး မရပ္သမွ် ဘယ္ေတာ့မႇ ၿငိမ္းလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါဘုရား။ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးရဲ႕ ရင္ထဲအသည္းထဲမႇာ စြဲေလာင္ေနတဲ့ အဓမၼမီးေတာက္မီးလ်ံမ်ားပါ ေက်းဇူးရႇင္ႀကီးဘုရား။
ေက်းဇူးရႇင္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရႏုိင္တဲ့ ေအာက္ပါတရားက်မ္းစာမ်ားကို ေရးသား၍ သာသနာ့အေမြ ေပးေ၀ရစ္ခဲ့ပါတယ္။
စတုသစၥဒီပနီ - ၁၉၀၃ ခုႏႇစ္ ၾသဂုတ္လ ၉ ရက္ ၿပီးစီးေအာင္ျမင္
ေရႊခ်ိန္ခြင္အေျဖ- ၁၉၀၃ ခုႏႇစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ ၿပီးစီး၏ေအာင္ျမင္
သမၺာဒိ႒ိဒီပနီ- (ရက္စြဲမေတြ႕)
ကမၼဌာနဒီပနီ - ၁၉၀၃ ခုႏႇစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၀ ရက္ ၿပီးစီးေအာင္ျမင္
(လယ္တီဘ၀ျဖစ္ေတာ္စဥ္၊ စာ-၅၁၅)
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ က်မ္းေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ ျပဳစုခဲ့တဲ့အနက္ လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာခ်ည္း အေရးႀကီးတဲ့ ဒီပနီက်မ္းစာေတြ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဟာ သာသနာ့ေအာင္ေျမ၊ ဓမၼေအာင္ေျမ၊ စာေပေအာင္ေျမျဖစ္ေၾကာင္း သိသာထင္ရႇားလႇပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးဟာ လက္ပံေတာင္းေတာင္မႇာပဲ တရားထူးတရားျမတ္ကို မ်က္ေမႇာက္ျပဳႏုိင္တဲ့အထိ အားထုတ္ခဲ့တာမို႔ လက္ပံေတာင္းေတာင္ဟာ 'အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔ ေအာင္ေျမ' လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရဟန္းရႇင္လူ ျပည္သူအေပါင္းက ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၾကတဲ့အခါ 'တစ္လကို ေဒၚလာႏႇစ္သန္း နစ္နာေနပါတယ္' လို႔ သူတုိ႔ဘက္က လႊတ္ေတာ္မႇာ အေရးဆိုခဲ့ပါတယ္။ ၾကည့္စမ္း . . တစ္လေဒၚလာႏႇစ္သန္းေလာက္မ်ား စကားထဲထည့္ေျပာေနတယ္။ ဒီမႇာ ျပည္သူလူထုႀကီး နစ္နာတာက ေဒၚလာသန္း ကုေဋခ်ီၿပီး တန္ဖိုးျဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ ဒီေျမဒီေရဒီေတာ ေတာင္ေတြဆိုတာ ဗုဒၶဓမၼသံဃာ့ေအာင္ေျမ၊ ေျမတစ္မႈန္ကို တစ္ေဒၚလာနဲ႔ မလဲႏုိင္ဘူး။ ဗုဒၶျမတ္ဘုရားရဲ႕ သာသနာ့ အေမြအႏႇစ္ ေအာင္ေျမအစစ္ကို ေဒၚလာနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္လို႔မရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒသခံျပည္ သူေတြကစၿပီး ဆႏၵျပကတည္းကပင္ ဒီေျမကို အသက္နဲ႔လဲၿပီး ကာကြယ္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့တယ္ မဟုတ္ပါလား။
သြားေလသူ ဦးေန၀င္းႀကီးလို ေနာင္မႇေနာင္တမရေစခ်င္ဘူး။
'ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္းက . . သူသည္ ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူေသာ သခၤါရတရား၊ အနိစၥတရား၊ ဒုကၡတရား၊ အနတၲတရား၊ ကံတရား စသည္မ်ားကို ေကာင္းစြာမသိခဲ့၍သာ ၁၉၆၂ ခုႏႇစ္က အာဏာကို သိမ္းယူသည့္အလုပ္ကို လုပ္မိခဲ့သည္။ ထိုတရားဓမၼမ်ားကို ေကာင္းစြာသိခဲ့မည္၊ နားလည္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ၁၉၆၂ ခုႏႇစ္ကလုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္မ်ဳိးကို လုပ္ခဲ့မည္မဟုတ္ပါ' ဟု ေျပာျပလုိက္ေသာအခါ . . .
၂၀၁၁ ထုတ္ ကိုကိုေမာင္ႀကီး၏ ကြၽန္ေတာ္သိေသာ တရံေရာအခါမ်ား စာ-၇၇၉
' ဦးေန၀င္းက သူသည္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား စီရင္ေသာ ကမၼဌာန္းက်မ္းကို လက္ကုိင္ထားၿပီး ႐ႈမႇတ္ဖြယ္ရာ တရားမ်ားကို ႐ႈမႇတ္ ေလ့က်င့္ေနသည္ဟု ေျပာျပပါသည္။ (၄င္းစာ-၇၆၁)
စစ္အာဏာရႇင္ အဘတို႔ရဲ႕ အဘႀကီး ဦးေန၀င္းက လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ က်မ္းစာအုပ္ေတြ ေစာေစာစီးစီး ဖတ္မိခဲ့ရင္ 'အာဏာမသိမ္းပါဘူး' လို႔ ေျပာခဲ့ေၾကာင္း၊ ဆရာကိုကိုေမာင္ႀကီးက သူ႕စာအုပ္ႀကီး မထြက္ခင္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဦးေန၀င္းရဲ႕ စိတ္ၾကမ္းစ႐ုိက္ၾကမ္းေတြကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့တဲ့ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ႕ 'ကမၼဌာန္း က်မ္းႀကီး' ဆိုတာ လက္ပံေတာင္း ေတာင္မႇာ ေရးခဲ့တဲ့ 'ကမၼဌာနဒီပနီ' မႇာ ျမစ္ဖ်ားခံပါတယ္။ (ႏႇစ္အုပ္တုိက္ဆုိင္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ)
အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ ေျမြအေရခံလဲသလို လူ၀တ္လဲထားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ 'လက္ ပံေတာင္းေတာင္ရဲ႕ ဓမၼတန္ဖိုး' မသိႏုိင္ဘဲ ေဒၚလာတန္ဖိုးနဲ႔ တြက္ခ်က္ၾကည့္ကာ သာသနာ့၀န္ေဆာင္၊ ဓမၼ၀န္ေဆာင္ သံဃာေတာ္မ်ားကိုပင္လွ်င္ အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္း မီးေလာင္တုိက္သြင္းခဲ့ေလၿပီ။ ေၾကးနီစီမံကိန္းႀကီးကို အဖတ္မဆယ္ခင္ မိမိတို႔ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္သံသရာ ႏႇစ္ျဖာေသာ အက်ဳိးတို႔ကို ဘယ္လိုအဖတ္ဆယ္ တည္ေဆာက္ၾကမႇာလဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးၾကည့္ေစလိုပါတယ္။ ဦးပုညရဲ႕ ေတးထပ္ထဲကလို 'ေရႊၪာဏ္ရႇင္ မေ၀ခြဲႏုိင္ဘု၊ ပြဲေတြ႕အမႇား' ကိုေတာ့ ရက္ရက္စက္စက္ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကေလၿပီ။
မင္းတုန္းမင္းႀကီးေခတ္က . . မႏၲေလးေနျပည္ေတာ္မႇာ လူဦးေရ ေျခာက္သိန္းရႇိတဲ့အနက္ ရဟန္းသံဃာ အေရအတြက္က 'ေျခာက္ေသာင္း' ခန္႔ ရႇိပါတယ္။ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးေပါင္း ၂၀၀ ခန္႔ရႇိတဲ့အနက္ မဟာဒကၡိဏာရာမ တစ္တုိက္တည္းမႇာ သံဃာအပါး ၃၀၀၀ (သုံးေထာင္) ေက်ာ္ သီတင္းသုံးလ်က္ ရႇိပါတယ္။ မင္းတုန္းမင္းဟာ သာသနာကို အလြန္ၾကည္ညိဳတဲ့ မင္းျဖစ္ေလေတာ့ သံဃာေတြ ဆြမ္းခံႂကြလာၿပီဆိုရင္ ကိုယ္တုိင္ ဆြမ္းေလာင္းေလ့ရႇိသတဲ့။ သံဃာေတြက မ်ားလြန္းေတာ့ ဆြမ္း၊ ဆြမ္းဟင္းေတြကို သစ္သားကန္ႀကီးေတြနဲ႔ စီမံထားရတယ္။
ဆြမ္းတန္းႀကီးက ရႇည္လႇေတာ့ ကိုရင္ေလးေတြ၊ ရဟန္းပ်ဳိေတြမႇာ စိတ္မရႇည္ႏုိင္ေတာ့ဘဲ သပိတ္ဖုံးနဲ႔ ဆြမ္းနဲ႔ဆြမ္းဟင္းေတြ ခပ္ယူၾကေရာတဲ့။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက ေဗြမယူပါဘူး။ သေဘာက်ၿပီး ရယ္လို႔ေတာင္ေနသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ ျမင္ကြင္းဟာ မတင့္တယ္ဘူးလို႔ ႏႇလုံးသြင္းၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မႇာ ဆင္လိမၼာေတြ ၀ဲယာကညႇပ္ၿပီး ဆြမ္းခံလမ္းမႇာ ေစာင့္ေနေစတယ္။ စည္းကမ္းပ်က္တဲ့ ကိုရင္နဲ႔ သံဃာငယ္ေတြကုိ ဆင္တပ္ႀကီးနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တာ ဒါေပမဲ့ ဘုရင္ထင္သလို ျဖစ္မလာပါဘူး။ သံဃာေတြက ဆင္တပ္ႀကီးကို မေၾကာက္တဲ့အျပင္ ေၾကးသပိတ္ဖုံးေတြကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ၿပိဳင္တူတီးလုိက္ၾကတာ ဆင္တပ္ႀကီးလန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးပါေလေရာ့။
အဲဒီမႇာ မူးမတ္အႀကံေပးေတြက . . 'ဆင္တပ္နဲ႔မရ ျမင္းတပ္နဲ႔ ခ်ပါမယ္ဘုရား၊ ဆြမ္းခံႂကြလာရတဲ့ ဘုန္းႀကီးမ်ားေဘးမႇ ျမင္းစီးသူရဲမ်ားကို တန္းစီ၍ ေရႇ႕ေနာက္မကြာ စုိင္းႏႇင္ေစၿပီး မိမိလမ္းေၾကာင္းအ၏တုိင္း မႂကြဘဲ စည္းကမ္းဖ်က္တဲ့ ဘုန္းႀကီးကို ျမင္းနဲ႔တုိက္ခ်ပါမည္ ဘုရား' လို႔ ေလွ်ာက္ထားသတဲ့။
မင္းတုန္းမင္းႀကီးက သူရဲ႕အႀကံေပး မႇဴးမတ္၀န္ႀကီးေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ခ်က္ခ်င္းသိလုိက္တယ္။ ဒီလိုမိန္႔ပါတယ္။
'ဟဲ့ . . သံဃာကို ျပစ္မႇားတဲ့ကံ၊ သင္တို႔သာမက ငါဘုရားပါ အ၀ီစိငရဲ ေရာက္ကုန္ေတာ့မယ္' တဲ့။ မင္းတုန္းမင္းႀကီးက သံဃာေတာ္ေတြကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းမယ့္ အစီအစဥ္ကို ပယ္ဖ်က္တားျမစ္လုိက္ပါတယ္။ အ၀ီစိငရဲအထိ မင္းတုန္းမင္းႀကီး လႇမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေန႔ သံဃာေတာ္ေတြကို အၾကမ္းဖက္ၿဖိဳခြင္းလုိက္တာဟာ ငရဲကိုမေၾကာက္၊ တ႐ုတ္ကို ေၾကာက္လို႔လား။
ေကာင္းပါၿပီ။ သပိတ္စခန္းေတြကို ၿဖိဳခြင္းမီးေလာင္တုိက္သြင္းလုိက္႐ုံနဲ႔ ေၾကးနီစီမံကိန္းႀကီး ေအာင္ျမင္ေအာင္ ဆက္လုပ္ႏုိင္မႇာတဲ့လား။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊ ပခုကၠဴ၊ ျမင္းၿခံ၊ ေတာင္ႀကီး၊ မုိးကုတ္၊ ေခ်ာက္၊ ေက်ာက္တံခါးစတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမႇာ သံဃာေတာ္မ်ား ဆက္၍ဆက္ကာ ဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေနၾကေလၿပီ။ ျမတ္စြာဘုရားရႇင္ ကိုယ္တုိင္က ဆႏၵျပသင့္တဲ့သူကို ဆႏၵျပဖို႔ ေဟာထားပါတယ္လို႔ ႏုိင္ငံေက်ာ္ အရႇင္ဆႏၵာဓိကက ေထာက္ခံခ်က္ေပးထားပါတယ္။ ဒီေန႔ေျပာင္းလဲမႈေတြဆိုတာ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လႇန္ေရးနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆက္စပ္မႈရႇိပါတယ္ . . . ဒါဟာ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ ေမတၲာတရားနဲ႔ ဆႏၵျပမႈေပါ့ 'လို႔မိန္႔ၾကားပါတယ္။
၁၉-၁၁-၁၂ ထုတ္ Messenger ဂ်ာနယ္
ဒယ္အိုးဆရာေတာ္ ဦးသုမနကလည္း '၂၀၀၇ ခုႏႇစ္ သံဃာ့အေရးအခင္း ျဖစ္လာတဲ့အခါမႇာ သံဃာေတာ္ေတြ အေစာ္ကားခံလာတာ ျမင္လာေတာ့ ဒီလိုေစာ္ကားတာ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသုံးပါးအေပၚမႇာ သိတဲ့အသိ ျမင္တဲ့အျမင္ မမႇန္ကန္ၾကေတာ့လို႔ ဒါအယူမႇား မိစၧာဒိ႒ိတို႔ရဲ႕အလုပ္ '
၁၃-၁၁-၁၂ ထုတ္ မဇၩိမဂ်ာနယ္
မိစၧာဒိ႒ိတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္ေတြထဲမႇာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေရာ ေမ်ာပါေနၿပီလား။ ေဒၚစုအေနနဲ႔ စကားေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေျပာခဲ့ပါရဲ႕လား။ အေနာက္တုိင္း ခရီးစဥ္ေတြမႇာေတာ့ ဦးသိန္စိန္အစိုးရကို ေကာင္းၿပီေကာင္းရဲ႕နဲ႔ ေကာင္းသလိုေျပာခဲ့ၿပီးမႇ ႏုိ၀င္ဘာလ အိႏၵိယခရီးစဥ္မႇာေတာ့ . . 'ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္၍ The Hindu သတင္းစာ၏ ေမးျမန္းမႈကို ေျဖၾကားရာတြင္ စိတ္ပ်က္တယ္ဆိုတဲ့ စကားထက္ေတာင္ ပိုဆိုးတယ္' လို႔ မႇတ္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အလြန္အကြၽံ အေကာင္းမျမင္ရန္လည္း အိႏၵိယအစိုးရကို သတိေပးခဲ့ပါတယ္။ ' (၁၆-၁၁-၁၂ ထုတ္ ျမန္မာပို႔စ္ဂလိုဘယ္)
အခု ေၾကးနီစီမံကိန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သုံးသပ္ေျပာဆိုရာမႇာေတာ့ စိတ္ပ်က္တယ္ဆိုတဲ့ စကားထက္ေတာင္ ပိုဆိုးတယ္ဆိုတဲ့ အေျခအေနေတြကို ဖာေထးဖုံးဖိ ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
ဥပမာ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးတာဟာ အခုမႇ မဟုတ္ဘူး။ နည္းနည္းႏႇစ္နဲ႔ၾကာၿပီ။ (ဆိုလိုတာက ၀မ္ေပါင္ကုမၸဏီေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ အရင္ကတည္းက ပ်က္စီးေနတာ) 'ဦးပုိင္လီမီတက္ဆိုတာလည္း ဦးပုိင္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္မ တို႔ ဒီကိစၥေတြကို ခ်ဥ္းကပ္တဲ့အခါမႇာ သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ပဲ ခ်ဥ္းကပ္မယ္ '
သေဘာထားႀကီးပါ။ သည္းခံပါ၊ စိတ္ရႇည္ပါ၊ ႏုိင္ငံႀကီးသား ပီသပါဆိုတာေတြကို ျပည္သူေတြကိုပဲ ေျပာေနတာျဖစ္ၿပီး '၀မ္ေပါင္နဲ႔ဦးပုိင္' ဘက္ကိုေတာ့ ျမႇားဦးေတာင္ မလႇည့္ရဲခဲ့ရႇာဘူး။ 'စီမံကိန္းရပ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ အေျခအေန မရႇိပါဘူး' လို႔လည္း ဆိုတယ္။
'ႏုိင္ငံတကာရဲ႕ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းအရဆိုရင္ ႏႇစ္ႏုိင္ငံၾကားထဲမႇာ ယူထားတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ေလးစားရမယ္၊ လုိက္နာရတယ္ ' (၃-၁၂-၁၂ ထုတ္ ဒီလႈိင္း)
' ဒီေၾကးနီစီမံကိန္းၿပီးတဲ့ ေနာင္အႏႇစ္ ၃၀ မႇာလည္း  ေဒသခံေတြဟာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံနဲ႔ ရပ္တည္ႏုိင္ဖို႔ကို ၾကည့္ၿပီးလုပ္သြားမယ္' (၅-၁၂-၁၂ ထုတ္ Weekly ELEVEN)
ေဒၚစုေျပာခဲ့တာေတြကို စိစစ္ၾကည့္လုိက္ရင္ ဦးပုိင္နဲ႔ ၀မ္ေပါင္တ႐ုတ္ကုမၸဏီဘက္က မသိမသာ ရပ္တည္ေျပာဆိုေနေၾကာင္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ျပည္သူလူထုႀကီးနဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ 'ေၾကးနီစီမံကိန္းႀကီး လုံး၀ရပ္ဆုိင္းပစ္' ဆိုတဲ့ ပဲ့တင္သံကို ေဒၚစုဆီမႇာ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ စုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရႇင္ရဲ႕ ဥကၠ႒တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ၆-၁၂-၂၀၁၂ က ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖြဲ႕႐ုံးမႇာ ျပဳလုပ္တဲ့ သတင္းစာ ရႇင္းလင္းပြဲမႇာ - 'လက္ရႇိအခ်ိန္မႇာ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘယ္သူ႕ကိုမႇ အျပစ္ရႇိတယ္လို႔ မသတ္မႇတ္ေသးပါဘူး။ စုံစမ္းစစ္ေဆးၿပီး အေျဖေပၚမႇ ဘယ္လိုအျပစ္ရႇိတယ္ဆုိတာကို ထုတ္ေဖာ္ျပမႇာ ျဖစ္ပါတယ္' တဲ့။
ေဆး႐ုံေပၚမႇာသံဃာေတြ အတုံးအ႐ုံး၊ မီးေလာင္ဗုံးသင့္၊ ဒုကၡေတြ တစ္နင့္တစ္ပိုးနဲ႔ ဒီေလာက္အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့တာကိုေတာင္ အျပစ္ရႇိတယ္လို႔ မသတ္မႇတ္ေသးပါဘူးဆိုေတာ့ ေဒၚစုရဲ႕သေဘာထားက ရႇင္းေနပါၿပီ။ 'ျပည္သူအားလုံး ေက်နပ္မယ့္ အေျဖမ်ဳိးထြက္နုိင္မႇာ မဟုတ္ပါဘူး' လို႔လည္း ေဒၚစုက ႀကိဳတင္၀န္ခံ အေျဖေပးလုိက္ပါၿပီ။
ဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုႀကီးအေနနဲ႔ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးဖို႔သာ အဓိက ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ့္ၾကမၼာကို ကိုယ္တုိင္သာလွ်င္ ဖန္တီးရမယ္ဆိုတာ ပိုၿပီးေတာ့ သေဘာေပါက္သင့္ပါၿပီ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ အေရးဟာ သူ႕ေဒသကြက္ကြက္ကေလးရဲ႕ အေရးမဟုတ္ပါဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ ျပည္သူလူထု၊ အမ်ဳိးဘာသာသာ သနာအေရး အရာအားလုံးရဲ႕ ဆုံခ်က္ျပႆနာႀကီး ျဖစ္လာခဲ့ပါၿပီ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္ျခင္းဟာ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာနဲ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရႇာက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ရဲ႕ ခါးသည္းၿပီး အက်ည္းတန္တဲ့ ေန႔ညမ်ားအတြက္ ခ်ဳိၿမိန္လႇပေသာ ဘ၀သစ္ကို ျပန္ရပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

by- eleven media
Written by ေမာင္ေသြးခၽြန္   
Sunday, 09 December 2012 11:52

မႏၱေလးၿမိဳ႕ ၂၆ လမ္းႏွင့္ ၃၅ လမ္းၾကား ဧရာဝတီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းတြင္ ေရြ႕လ်ားဟိုတယ္ တည္ေဆာက္ေနၿပီဟု ဆို


Wednesday, 12 Dec 2012 13:58
Photo
မႏၲေလးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ပုသိမ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ ဧရာဝတီျမစ္ အေနာက္ဘက္ကမ္းတြင္ရွိ သံဘိုကၽြန္းတြင္ ေရြ႕လ်ားဟိုတယ္ တည္ေဆာက္လ်က ္ရိွေၾကာင္းလည္း သိရသည္။  ထုိသို႔ တည္ေဆာက္ရာတြင္ ေရေပ ၅၀၀ ေတာင္းရာ သက္ဆုိင္ရာမွ ေရေပ ၁၅၀ သာ ေပးေသာေၾကာင့္ ညႇိႏႈိ္င္းေဆာင္ရြက္ေနဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ "CB တြဲေတြေပၚမွာ တည္ေဆာက္ေနၾကတာပါ။ ဘာမွေတာ့ အတိအလင္း ေျပာလို႔မရေသးပါဘူး။ အခုဟာကေတာ့ ျမင္တဲ့အတိုင္း အေတာ္ေလး ၿပီးေနၿပီ။ ေရေပၚဥယ်ာဥ္နဲ႔ ေရြ႕လ်ားဟိုတယ္လို႔ ေျပာတာပဲ” ဟု သံဘိုကၽြန္းႏွင့္ ေဘာဂႀကီးဆိပ္ကမ္း ေျပးဆြဲေနေသာ သမၺာန္ေမာင္းသူတစ္ဦးထံမွ သိရသည္။
“အဓိကကေတာ့ ပုဂံတို႔ မင္းကြန္းတုိ႔ သြားမယ့္ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ ရည္ရြယ္တာပါ။ ၿမိဳ႕ထဲက ဟိုတယ္ေတြမွာ တည္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ဒီဟိုတယ္မွာပဲ တည္းၿပီး အလြယ္တကူ အဆင္ေျပစြာ သြားႏိုင္ေအာင္လို႔ပါ။ အရင္ကေတာ့ ပုဂံသြားမယ္ဆိုရင္ ၿမိဳ႕ထဲကေန မနက္အေစာႀကီး ထလာရတယ္။ ဒီဟိုတယ္ၿပီးရင္ေတာ့ မနက္အေစာႀကီး ထလာစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ဟိုတယ္ေပၚကေန ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ ပုဂံသေဘၤာေပၚကို တန္းတက္လိုက္ရံုပဲ” ဟု တည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးမွ ေျပာသည္။ “ေရေပၚ ေရြ႕လ်ားဟိုတယ္ေဆာက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အတြက္လည္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလန္းေတြ ပြင့္လာမယ္ ထင္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္လည္း ႏိုင္ငံျခားဘ႑ာေငြ တိုးလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အခုမႏၲေလးကို ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားေတြ ဒီႏွစ္ထဲပိုၿပီး ဝင္လာတယ္။ အခုဆို မႏၲေလးမွာ ဟိုတယ္ေတြ အၿပိဳင္ေဆာက္ေနၾကတယ္” ဆိပ္ကမ္းကုန္တင္မႈ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးမွ ေျပာသည္။ အဆုိပါ တည္ေဆာက္မႈအတြက္ သက္ဆုိင္ရာဌာနမွ တရားဝင္ သတင္းထုတ္ျပန္ထားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။      
ေအာင္ကိုဦး

လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္



Wednesday, 12 Dec 2012 13:50
Photo
ေလာကတြင္ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေပ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း လမ္းေပါင္းမ်ားစြာကို ေလွ်ာက္လွမ္းရေပ၏ ဦးစြာပထမ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ လမ္းမ်ားမွာ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ျပ႒ာန္းထားေသာ လမ္းမမ်ားျဖစ္ၿပီး  ေနာက္ဆံုးအဆံုးသတ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ လမ္းမမ်ားမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္ထားေသာ လြတ္လပ္ က်ယ္ျပန္႔လမ္းမမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားေသာ လမ္းမမ်ား (သုိ႔မဟုတ္) မိမိယံုၾကည္ရာ မိမိဗီဇစိတ္က ႏိႈးေဆာ္လံႈ႕ဆြေပးသာ လမ္းမမ်ားကို ေလွ်ာက္လွမ္းရေပ၏။

ဤသို႔ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ေနထိုင္ရာ ေလာကလူ႔ရြာတြင္လည္း လမ္းေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ လူေပါင္းမ်ားစြာရွိေပ၏။ ထို႔ေၾကာင့္သာပင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ရွင္သန္ေနထိုင္ၾကေသာ ေလာကလူ႔ရြာတြင္ လူခ်င္းတူေသာ္လည္း လမ္းခ်င္းမတူ လူခ်င္း တူေသာ္လည္း ဝိဥာဥ္မ်ား၏ လမ္းမမ်ားမွာ မတူညီႏိုင္ေပ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၏ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ စကားလံုး၏ အဓိပၸါယ္ကို ဖြင့္ဆိုဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္မိျခင္း ျဖစ္၏။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ့္ လမ္းဆိုတာဘာလဲ၊ လမ္းဆိုတာ ဘယ္လိုလမ္းလဲ၊ ေလာကရဲ႕လမ္းလား (သို႔) ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ရွင္သန္ေနထုိင္ရာ တုိင္းျပည္၏ လမ္းလားလူဆိုတာဘာလဲ၊ လူဆိုတာဘယ္လိုလူလဲ၊ ေလာကရဲ႕လူလား (သို႔) တုိင္းျပည္တစ္ျပည္၏ ႏိုင္ငံသားလူလား။ လမ္းနဲ႔လူ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ လမ္းနဲ႔လူဆိုသည္မွာ အခ်ိန္ကာလမသိ အကန္႔အသတ္မရွိ အတူယွဥ္တြဲ ျဖစ္ေပၚလာၾကေသာ ဒဂၤါးတစ္ခုရဲ႕ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလို နီးရက္နဲ႔ေဝး အသိခက္လြန္းလွေသာ လူ႔ဘဝ၏ ကစားပြဲတစ္ပြဲပင္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း လမ္းနဲ႔လူရဲ႕အေၾကာင္း သိပ္မသိခဲ့ပါ။

သို႔ေသာ္လည္း လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ စကားကို စမိသျဖင့္ လမ္းနဲ႔လူအေၾကာင္းကိုေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္သိသေလာက္ ေျပာရေပလိမ့္မည္။ ကၽြႏု္ပ္ နည္းနည္း သိသေလာက္သာ ကၽြႏ္ုပ္ေျပာျပမည့္ လမ္းႏွင့္ လူဆိုသည္မွာ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းတြင္ မွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ လမ္းႏွင့္လူမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းတြင္ရွိေသာ လမ္းမမ်ားမွာလည္း အဆိုးနဲ႔ အေကာင္းဟူေသာ္ လမ္းမမ်ားႏွင့္ မဆိုးမေကာင္းဆိုေသာ အမည္နာမမ်ားျဖင့္သာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားျခားနားေနၾကေသာ လမ္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ ျဖန္႔က်က္ဖြဲ႕စည္းလိမ္ယွက္ တည္ရွိေနေပ၏။ ထုိလမ္းဆိုး လမ္းေကာင္း လမ္းလတ္မ်ားထဲမွ လမ္းေကာင္းမ်ားဟု ကၽြႏ္ု္ပ္ယူဆေသာ လမ္းမမ်ားႏွင့္ ၎လမ္းမမ်ားေပၚမွ လူမ်ားအေၾကာင္းကိုသာပဲ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ ၎တို႔၏ လမ္းခ်င္းတူမတူ လူခ်င္းေတြ႕မေတြ႕ အေၾကာင္းသာ ကၽြႏု္ပ္စဥ္းစားမိျခင္း ျဖစ္၏။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆို အထက္ဆိုခဲ့ပါ စကားအတုိင္းပင္ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္လည္း လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမည္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္လည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနထိုင္တတ္ေသာ လူသတၱဝါမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လမ္းခ်င္းမတူေသာ္လည္း လူခ်င္းေတြ႕ေနရေသာ အျဖစ္မ်ားႏွင့္ လမ္းခ်င္းတူေသာ္လည္း လူခ်င္းမေတြ႕ရေသာ အျဖစ္မ်ားစြာ ရွိေလ၏ သို႔ေသာ္ လမ္းခ်င္းမတူေသာ္လည္း လူခ်င္းေတြ႕လမ္းခ်င္းတူေသာ္လည္း လူခ်င္းမေတြ႕ဆိုေသာ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ ေခတ္ကာလမ်ား၏ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္လည္း သိပ္မထူးဆန္းပါ။ တူရာတူရာမ်ားႏွင့္ မတူရာမတူရာမ်ားကို သဘာဝတရားက ျပဌာန္းခဲ့ၿပီးျဖစ္၍ လမ္းခ်င္းတူရင္ျဖင့္ လူခ်င္းေတြ႕ႏိုင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ လူတစ္ေယာက္၏ လမ္းဆိုသည္မွာလည္း လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ထားပင္ျဖစ္၏။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ လမ္းဆိုသည္မွာလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္၏ ႏိုင္ငံအေပၚထားေသာ္ ေကာင္းမြန္ေျဖာင့္တန္းေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ပင္ ျဖစ္၏။

ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္လည္း ျဖဴစင္ေသာ ေစတနာေကာင္းမြန္ေသာ ယံုၾကည္ခ်က္မ်ားကျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ လမ္းမမ်ားစြာရွိေလ၏ စားဝတ္ေနေရး အေျခခံပရဟိတ အရပ္ဖက္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း လမ္းမေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္ေတြ႕ခဲ့ဖူး၏။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္လည္း ကၽြႏု္ပ္ေတြ႕ခဲ့ဖူး၏ အမ်ားျပည္သူမ်ားအတြက္ သူတို႔ခင္း၍ သူတုိ႔ေလွ်ာက္ေသာလမ္းမ်ားသည္ ဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးစရာ လမ္းမမ်ားပင္ ျဖစ္၏။ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း ထုိကဲ့သို႔ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ သူတို႔ႏွင့္ လက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းရန္ စိတ္ပါဝင္စားမိ၏။ သို႔ေသာ္ ဆင္ေျခေပးတယ္ပဲေျပာေျပာ ေဘးထုိင္ဘုေျပာသမားလည္း အမ်ားအႀကိဳက္ကို ပါး႐ိုက္ခ်င္ေသာ ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ေနျခင္းကိုကပဲ သူတို႔၏ ေကာင္းေသာ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ပူးေပါင္းေလွ်ာက္လွမ္းရန္ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့ေပ၏။ သူတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းေသာ လမ္းကို ကၽြႏု္ပ္၏ စိတ္မ်က္စိျဖင့္ ေမးခြန္းထုတ္ေနမိခဲ့၏။

သို႔ေသာ္လည္း ကၽြႏ္ုပ္သည္ ထုိလမ္းမမ်ားေပၚတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသူမ်ားေလာက္ေတာ့ စိတ္ထားမေကာင္းပါ၊ ဥာဏ္ပညာ မရွိပါ။ သူတုိ႔ေလာက္ ကၽြႏ္ုပ္၏ အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာကို မေပးဆပ္ႏိုင္ပါ။ ကၽြႏ္ုပ္သည္ဗုဒၶ၏ စကားအတုိင္း ဘယ္သူေျပာတာမွ မယံုေသာ စိတ္ႏွလံုးကို တည္ေဆာက္ေနေသာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လမ္းမမ်ားကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္မယံုပါ။ လူေတြကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္မယံုပါ။ ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္ ကၽြႏ္ုပ္လည္း မယံုပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္သည္ ေလာကီလူသားအေပါင္းတုိ႔၏ အနိမ့္ဆံုးစကားျဖစ္ေသာ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုး၏ ဝိဥာဥ္ကို ခြဲစိတ္တူးဆြၾကည့္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနေသာ ခပ္ညံ့ညံ့ လူတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ပါ၏။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္လည္း အရာရာကို သိသလိုရွိေနေသာ ကိုဖုိးသိပင္ ျဖစ္ေလ၏။ ဤသို႔ျဖင့္ပင္ လမ္းတူရင္လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ စကားလံုးကိုပင္ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကည့္ေလလွ်င္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔သည္ လမ္းခ်င္းတူလွ်င္ေသာ္လည္းပဲ ဘယ္အခ်ိန္တြင္မွ လူခ်င္းေတြ႕ၾကပါမည္လဲ။ လမ္းခ်င္းတူေသာ္လည္း လူခ်င္းေတြ႕မည့္ အခ်ိန္ကာလသည္ ဘယ္ေလာက္ၾကာပါမည္လဲ။ လမ္းခ်င္းတူ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမည့္ အခ်ိန္ကာလသည္ နည္းနည္းပင္ လိုအပ္ပါသလား..။

အခုတူ အခုေတြ႕လူမ်ား၏ လမ္းမမ်ားသည္ ေျဖာင့္တန္းႏိုင္ပါသလား။ လမ္းခ်င္းတူဖုိ႔ ကိစၥဆိုသည္မွာ ပထမပိုင္း႐ုပ္ကိစၥျဖစ္၍ လူခ်င္းေတြ႕ဖို႔ဆိုသည္မွာ အခ်ိန္ကာလ အကန္႔အသတ္မရွိ ယံုၾကည္ခ်က္ ဒုတိပိုင္းကိစၥျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔သည္လမ္းမ်ားကို ေဖာက္၍လမ္းမ်ားကို ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကေပၿပီ။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေဖာက္ေသာလမ္းမမ်ားသည္ကား အမွားမခံေသာ လမ္းမမ်ားပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ၎လမ္းမမ်ားသည္လည္း ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ ျပည္သူျပည္သူျပည္သားမ်ားက တူရာတူစု ေလွ်ာက္လွမ္းၾကေသာ လမ္းမမ်ားျဖစ္၍ ေနာက္ဆံုးတစ္ေနလမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမည္ မဟုတ္ပါလား။ အစုအဖြဲ႕ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ အားလံုးသည္လည္း ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမည္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ယေန႔ယခု အခ်ိန္ကာလႀကီးနဲ႔ ကမ႓ာႀကီးသည္ လမ္းတူဖုိ႔သာ လြယ္ကူၿပီး လူခ်င္းေတြ႕ဖုိ႔ ခက္ခဲေနသာ အခါသမယႀကီးသာ ျဖစ္ေပ၏။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုေသာ လမ္းကို အားလံုးဟာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ္လည္း လူခ်င္းေတြ႕ၾကဖုိ႔ ခက္ခဲေနၾကဆဲ မဟုတ္ပါလား။

ကၽြႏု္ပ္တို႔ႏုိင္ငံေတာ္တြင္ရွိေသာ အဖြဲ႕အစည္း လမ္းမေပါင္းမ်ားစြာသည္လည္း လမ္းခ်င္းတူၿပီး လူခ်င္းေတြ႕ခဲ့ၾကပါၿပီလား။ အားလံုး၏ ပန္းတိုင္လမ္းမမ်ားသည္ တူညီၾကၿပီး ကိုယ္က်ိဳးစြန႔္ အနစ္နာခံျခင္းတည္းဟူေသာ ဝိဥာဥ္ခ်င္း ေတြ႕ၾကပါၿပီလား..။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ စကားသည္ အားလံုးအတြက္ လြယ္ကူပင္ လြယ္ကူႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ေတာ့ မလြယ္ကူလွေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ကၽြႏု္ပ္သည္လည္း လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ ဝိဥာဥ္ကို ကၽြႏု္ပ္ရွာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္မေတြ႕။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္ရွာခဲ့သည္။ ကၽြႏု္ပ္ရွာေဖြေနလိမ့္ဦးမည္။ လမ္းခ်င္းတူၿပီး လူခ်င္းမေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ေသာ လူမ်ားကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္ေတြ႕ခဲ့ဖူးၿပီ။ လမ္းခ်င္းမတူေသာ္လည္း လူခ်င္းေတြ႕ႏိုင္ခဲ့ေသာ လူမ်ားကိုလည္း ကၽြႏု္ပ္ကိုေတြ႕ခဲ့ဖူးၿပီ။ သို႔ေသာ္လည္း ကၽြႏု္ပ္၏ လမ္းခ်င္းတူရင္လူခ်င္း ေတြ႕မယ္ဆိုေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲ။

ဘယ္လို တံတိုင္းေတြ ကာရံထားကာရံထား ဘယ္လိုေငြေၾကးေတြ ဝန္းရံထားဝန္းရံထား ကၽြႏု္ပ္တို႔တစ္ေန႔ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမယ္ မဟုတ္ပါလား။ ေခတ္ကာလေတြ မည္သို႔ပင္ ေျပာင္းလဲေျပာင္းလဲ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ ခံယူခ်က္ကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ အယူအဆေတြ မည္သို႔ပင္ ကြဲလြဲကြဲလြဲ အဖြဲ႕အစည္းေတြ မည္သို႔ပင္ ကြဲလြဲကြဲလြဲ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ သေဘာထားကေတာ့ မကြဲလြဲပါ။ ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကသူအခ်င္းခ်င္း တစ္ေန႔မွာ လူခ်င္းေတြ႕ၾကမယ္ေလ။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ႏိုင္ၾကဖုိ႔ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔တေတြ သိနားလည္ထားရမယ့္ သိနားလည္မႈတစ္ခုက ေလာကမွာ မည္သည့္အရာကိုမွ် လိမ္ညာလွည့္စား မရႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ အသိဥာဏ္ေလး တစ္ခုရွိေနဖို႔ပါပဲ။

ကမ႓ာကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ ျမန္မာကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ ရပ္ကြက္ကိုလည္း ညာလို႔မရဘူးး။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ဖုိ႔ မိသားစုကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း ညာလို႔မရဘူး။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕တဲ့ကိစၥမွာ အႏုပညာကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ အသိပညာကိုလည္း ညာလို႔မရဘူး။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥအမႈမွာ မည္သူ႔ကိုမွ ညာလို႔မရပါဘူး။ ဒီေတာ့လည္း လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာလည္း ထင္သေလာက္ မလြယ္ကူလွတဲ့ ကိစၥတစ္ခုေပါ့။ ကၽြႏ္ုပ္လို စည္းအျပင္က ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္အဖို႔ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့ စကားဟာပိုလို႔ မလြယ္ကူခဲ့တာေပါ့။

သို႔ေသာ္လည္း လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုတဲ့စကားရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မမွားခ့ဲပါဘူး။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ဖုိ ႔ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတ့ဲ ကၽြႏု္ပ္တို႔သာ မွားယြင္းခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါလား။ အမွန္တရားဆိုတာဟာ ဘယ္ေတာ့မွမမွား။ ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွာသာ မွားယြင္းခ့ဲၾကတာ မဟုတ္ပါလား။ အမ်ားအက်ိဳးဆိုတဲ့ လမ္းေတြကိုေလွ်ာက္ရင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သာ ကိုယ္က်ိဳးနည္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါလား။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးဟာ အေရးမႀကီး ကၽြႏ္ုပ္တို႔မွားတာလည္း အေရးမႀကီး။ အေရးႀကီးတာ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ဆိုေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ကို မစြန္႔လႊတ္ပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ မဟုတ္ပါလား။

ဒီေတာ့ ကၽြႏု္ပ္တို႔အတူတကြ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ္ ဆိုေသာ ဒီလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းၾကပါစို႔လား။ ဒီလမ္းဟာ အားလံုးအတြက္ တရားမွ်တမႈနဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕လမ္း။ ဒီလမ္းဟာ အားလံုးအတြက္နဲ႔ အမွန္တရားနဲ႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔ရဲ႕လမ္း။ ဒီလမ္းဟာ ခရီးရွည္လမ္း။ ဒီလမ္းဟာ ပေယာဂေတြ ထူေျပာတဲ့လမ္း။ ဘယ္ေလာက္ေဝးေဝး ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ မေမာတမ္း ေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္း။ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕မယ့္ အစို္းရနဲ႔ျပည္သူ လမ္းတူရင္ လူခ်င္းေတြ႕ၾကလိမ့္မယ္ေလ။            

႐ုိးဒီ

ေမ်ာလြင့္ေနဆဲ တိမ္တိုက္မ်ား



Monday, 26 Nov 2012 13:20
Photo
လူသည္ မွားတတ္လြန္း၍ ခဲတံတြင္ ခဲဖ်က္ တပ္ဆင္ေပးထားသည္  ဆိုသည့္စကားအား ငယ္စဥ္က သေဘာက်ခဲ့မိပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ (Correction) ဆူးကေလးမ်ားက ေဘာလ္ပင္ မင္စာလံုးဖ်က္ရန္ အတြက္ ေပၚလာၾကသည္။ စာမ်က္ႏွာေပၚရွိ အမွားမ်ားအား ဖ်က္ျခင္း၊ ျဖည့္စြက္ျခင္းမ်ားကုိ ခ်က္ခ်င္း ျပဳလုပ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း အမ်ား လက္ခံျပ႒ာန္းခံၾကသည့္ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္ အေၾကာင္းတရားမ်ားအတြက္ လူတို႔၏ ဆႏၵမွျဖစ္ေပၚလာေသာ အခ်ိန္ကာလတို႔ျဖင့္သာ တိုက္စားေခ်ဖ်က္ေပးလ်က္ ရွိပါသည္။

“ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုး” အခ်စ္ကံဆိုးမႈ မ်ားစြာျဖင့္ ေၾကကဲြစြာ လဲြေခ်ာ္ခဲ့ရသူ၊ စုတ္ျပတ္သတ္ေနေသာ ဘဝမ်ဳိးစုံျဖင့္ ႐ုန္းကန္ခဲ့ရသူ၊ လွ်ပ္တစ္ျပက္ အျမင္ဝါဒ (Impressionism) မွ ခဲြထြက္၍ ကုိယ္ပုိင္ဆန္းသစ္ေသာ ပန္းခ်ီကားမ်ား ေရးဆဲြဖန္တီးခဲ့သူ၊ ပန္းခ်ီကား လာဝယ္သူမ်ားအား ေစ်းစကားမေျပာဘဲ သူ႔အယူအဆအား ရွင္းလင္းေျပာျပေန၍ အလုပ္မွ ထုတ္ပစ္ျခင္းခံရသူ၊ ခက္ထန္ ၾကမ္းတမ္းသည့္ ဘဝအား စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္ ဘယ္ဘက္နားရြက္ကုိျဖတ္၍ ေခါင္းကုိ ပတ္တီးစီးကာ မွန္ေရွ႕၌ ပံုတူေရးဆဲြခဲ့သူ၊ စြန္းထင္းေပက်ံေနေသာ စိတ္ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ေန႔ညမရွိ အိုစာသည္အထိ ပန္းခ်ီေရးဆဲြခဲ့သူ၊ အ႐ူးႀကီးဟု ေလွာင္ေျပာင္ေအာ္ဟစ္ၾကေသာ ကေလးငယ္မ်ားအား ၾကင္နာတတ္သူ၊ ဆိုးရြားစြာ ျဖတ္သန္းေနရသည့္ ဘဝအား အဆံုးသတ္ရန္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ကာ အဆံုးစီရင္သြားခဲ့သူ။ “လူ႔ဘဝဟာ ဒီေလာက္ ၾကမ္းတမ္းဆိုးရြားလိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူက ထင္ခဲ့မွာလဲကြာ” ဟု ညီျဖစ္သူအား ေျပာၾကားရင္း အားလံုးကုိ ႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့သူ ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးသည္ ပန္းခ်ီ စတင္ေရးဆဲြခ်ိန္မွ ေသဆံုးသြားခ်ိနအထိ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မွ် မေရာင္းခဲ့ရပါ။ အကယ္၍ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မွ် ဝယ္ယူခဲ့သူရွိပါက ထိုေခတ္ေငြပမာဏျဖင့္ သူ႔ဘဝ တစ္ဆစ္ခ်ဳိး ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါသည္။ သူမရွိေတာ့သည့္ေနာက္ သူ႔အယူအဆျဖင့္ ေရးဆဲြခဲ့ေသာ အဝါေရာင္ လႊမ္းမိုးထားသည့္ ပန္းခ်ီကားမ်ားသည္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သိန္းသန္းခ်ီ၍ ဝယ္ယူရသည္အထိ ကမ႓ာေက်ာ္ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ဗင္းဆင့္က မရွိေတာ့ၿပီ။

ဤကား လူတို႔၏ ဆႏၵမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အခ်ိန္ကာလ၏ တိုက္စား ေခ်ဖ်က္ေပးျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမ႓ာေပၚတြင္ သိပၸံပညာရွင္ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္မ်ား ေပၚေပါက္လာၾကသည္ႏွင့္ ဝိဝါဒကဲြျပားလာပံု (Evlution) အဆိုကုိ ဘာသာေရး အင္အားစုတို႔က ျငင္းပယ္ေသာ ျပႆနာမ်ား၊ ကမ႓ာႀကီးျပားပါသည္ ဆိုေသာ အဆိုကုိ လံုးပါသည္ဟု ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ ျပႆနာမ်ား၊ သူ႔အမ်ဳိးက ျမတ္သည္၊ ငါ့အမ်ဳိးက အျမတ္ဆံုးဟု ခဲြျခားေနၾကသည့္ ဇာတ္နိမ့္ဇာတ္ျမင့္ ျပႆနာမ်ားတို႔သည္ ယေန႔ထက္တုိင္ တေငြ႕ေငြ႕ ရွိေနၾကပါသည္။ ထုိသုိ႔ ကမ႓ာႏွင့္ခ်ီေသာ ျပႆနာမ်ားျဖင့္ အားမရႏုိင္ၾကေသးဘဲ စၾကဝဠာႏွင့္ခ်ီကာ ရွာေဖြခဲ့ၾကျပန္သည္။ ေနစၾကဝဠာ (Solar System) တြင္ ပလူတို (Planet) ၿဂိဳဟ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုမွာ သိပၸံေလာကအား ကေသာင္းကနင္း ျဖစ္သြားေစခဲ့သည္။ ပလူတိုၿဂိဳဟ္ အပါအ၀င္ ၿဂိဳဟ္ႀကီး ၉ လံုးရွိသည္ဟု တစ္ကမ႓ာလံုးက လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ပတူတိုၿဂိဳဟ္သည္ အရြယ္အစား မမီေသာၿဂိဳဟ္၊ ၿဂိဳဟ္အဂၤါရပ္ႏွင့္ မကုိက္ညီေသာ ၿဂိဳဟ္ဟုဆိုကာ ၿဂိဳဟ္စာရင္းမွ ပယ္ဖ်က္ျခင္း ခံလိုက္ရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ပလူတိုၿဂိဳဟ္အား ၁၉၃၀ ခုႏွစ္တြင္ (Clyde tombaugh) က လိုက္တြန္ေဘာ့ဆိုသူ နကၡတၱပညာရွင္က စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ သူကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္သူ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ ဇနီးသည္က “ပလူတိုၿဂဳိဟ္ကုိ စတင္ေတြ႕ရွိသူ ပညာရွင္ရဲ႕ မယားဆိုၿပီး ကၽြန္မ အျမဲတမ္း ဂုဏ္ယူေနခဲ့မိတယ္။ အခုေတာ့ ဘုရားသခင္က ၿဂိဳဟ္အဂၤါရပ္နဲ႔ မကုိက္ညီတဲ့ၿဂိဳဟ္ကုိ စတင္ေတြ႕ရွိသူ ပညာရွင္ရဲ႕မယားဘဝကုိ အဆင့္ခ်လုိက္ပါၿပီ” ဟု သတင္းေထာက္မ်ားအား ေၾကကဲြစြာ ေျဖၾကားခဲ့ပါသည္။

ၿဂိဳဟ္ႀကီး ၉ လံုးအား ၈ လံုးဟု ျပင္ဆင္ သတ္မွတ္ရန္မွာ အခက္အခဲ မရွိေသာ္လည္း နကၡတၱ ပညာရွင္တို႔၏ ေဟာကိန္းတို႔မွာ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ တြက္ခ်က္ရေပဦးေတာ့မည္။ ထို႔အတူ ဘိသိက္ဆရာ ဘုရားကုိးဆူပင့္ ဆရာတို႔အတြက္ ျပႆနာ မရွိေသာ္လည္း ကဗ်ာဆရာ၊ ေတးေရးဆရာမ်ား၏ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ ကဗ်ာ၊ သီခ်င္းမ်ားမွာ ျပန္လည္႐ုပ္သိမ္း၍ ရေတာမည္ မဟုတ္ပါ။ အဆိုပါ အျခင္းအရာမ်ားသည္ သိပၸံပညာရွင္ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္တို႔၏ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈ ဒႆနာမ်ားကုိ အခ်ိန္ကာမွ အဆံုးအျဖတ္ ေပးခဲ့ေသာ ျဖစ္ရပ္ တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္ေခတ္တြင္ ၾသဇာအာဏာ သက္ေရာက္မႈမွာ ႀကီးမားလွပါသည္။ တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ ဘုရင္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္သာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သူကမွ် ဘုရင္အား ေစာဒကတက္ျခင္း၊ အျပစ္ဆိုျခင္း မရွိခဲ့ၾကဘဲ ဘုန္းကံရွိ၍ ျဖစ္ရေသာ ဘုရင္၏ ျပဳသမွ်တို႔သည္ အမွန္တရားဟု မွတ္ထင္ထားခဲ့ၾကေသာ ေခတ္ျဖစ္သည္။ ဘုရင္သည္ အေဆာင္ရွိ မိဖုရားမ်ားအျပင္ ကုိယ္လုပ္ေတာ္ တစ္ရာေက်ာ္မွ်ႏွင့္ စိုးစံေတာ္မူေနသည့္တိုင္ “မသင့္ေျမာက္လွေၾကာင္းပါဘုရား” ဟု မည္သူမွ် ေလွ်ာက္တင္ၾကျခင္း မရွိ”၊ “ဘုန္းေတာ္ႀကီးျမတ္လွေၾကာင္းပါ ဘုရား” ဟူေသာ အသံမ်ဳိးသာ ရွိခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ဘဲြ႕မ်ားပင္ ေရးစပ္သီဆိုဂုဏ္ျပဳခ့ဲၾကၿပီး တခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ သမီးေခ်ာအား  ဘုရင့္ထံ သြားေရာက္ဆက္သ၍ အခြင့္ထူးပင္ ခံလိုက္ၾကေသးသည္။ ယေန႔ေခတ္၌ မည္သို႔ျဖစ္သြားသည္ မသိ။
 
အေမရိကန္ သမၼတေဟာင္း ဘီလ္ကလင္တန္သည္ လူဝင္စကီးဆိုသည့္ ေကာင္မေလးႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ခဲ့ဖူးသည္ဆိုေသာ သတင္းႏွင့္ ႐ုရွားသမၼတ ဗလာဒီမာပူတင္သည္ ႐ုရွား မယ္စၾကဝဠာမကေလးႏွင့္ မၾကာမၾကာ ဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္ေျပာဆိုခဲ့သည္ဆိုေသာ သတင္းမ်ားကုိ ကမ႓ာ့စာမ်က္ႏွာ အသီးသီး၌ ျပစ္တင္ ေဝဖန္ၾကပံုမွာ သတၱဝါႏွင့္ လက္နက္ကမမွ်။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးျမတ္လွေၾကာင္းပါ ဘုရား” ဟု မည္သူ အႀကိဳအၾကားကမွ် မၾကားရ။ လူတို႔၏ဆႏၵမွ ခြင့္ျပဳေသာ အခ်ိန္ကာလ တစ္ခုအထိသာ အေကာင္းအဆိုး ျဖစ္ခြင့္ရသည့္ သာဓက တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ လူမႈအသုိင္းအဝိုင္းတြင္ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ဟူ၍ ျဖစ္တည္လာခဲ့သည္။ ထုိစနစ္အား မည္သည့္ကာလ၌ မည္သူက စတင္ခဲ့သည္ကုိ မသိရေသာစနစ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပေဒျဖင့္ ျပ႒ာန္းေပးခဲ့ျခင္းလည္း မရွိခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း မိဘႏွစ္ပါး အရင္းအျမစ္မွ အေျခခံကာ သားစဥ္ေျမးဆက္ ဆက္ႏြယ္ခုိင္မာေသာ စနစ္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ ေနထုိင္လာခဲ့ရာမွ ကမၻာႀကီး၏ တိုးတက္မႈအဟုန္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံအသီးသီးတို႔၏ ကူးလူးဆက္သြယ္မႈ လ်င္ျမန္လာခဲ့သည္ႏွင့္အမွ် ယဥ္ေက်းမႈတို႔ပါ ေရာေထြးယွက္တင္ ျဖစ္လာၾကသည္။ ရွိရင္းစဲြ ယဥ္ေက်းမႈတို႔မွ ခ်ဲ႕ထြင္တတ္လာၾကသည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္ ႏုိင္ငံျခားမွ အကဲြ၊ အတဲြ၊ အလဲြ ဇာတ္လမ္း႐ုပ္ရွင္မ်ား၏ ထိုးႏွက္လႊမ္းမိုးျခင္းကုိ ခံၾကရ၏။ တစ္ဖန္ ဖက္ရွင္ေရစီးေၾကာင္းမွ အတို၊ အက်ပ္၊ အျပတ္မ်ားႏွင့္ အဟိုက္၊ အဝိုက္၊ အလႈိက္မ်ား၏ ဆဲြေဆာင္မႈသည္ ေခတ္ႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းခ်င္လွေသာ မိန္းကေလးမ်ားအတြက္ သာမက ပုရိသတို႔၏ ရင္ကုိ ႐ိုက္ခ်က္ျပင္းျပင္း ထိမွန္ေစခဲ့သည္။ စတိတ္ေပၚတြင္ ရင္လ်ားျဖင့္ လမ္းေလွ်ာက္ျပေနသည့္ မိန္းကေလးမ်ား အမွန္တကယ္ ရွိေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ကြယ္လြန္သြားရွာၿပီျဖစ္ေသာ အဘိုး၊ အဘြားမ်ား သိမသြားရွာေပ။
 
ထိုေျပာင္းလဲမႈမ်ားေၾကာင့္ “ငါအသက္ႀကီးသြားလို႔ေပါ့ကြာ” ဟု ေမြးသကၠရာဇ္အား ျပႆနာ ရွာေနၾကသူမ်ား၊ မိန္းမမ်ားမ်ား ပုိင္ဆုိင္ျခင္းသည္မရေသး မေရာက္ေသးသည့္ နတ္ျပည္ဘုံကုိ ယခုဘဝ၌ပင္ ဖန္တီးခံစားသည္မည္ဟု ဒႆနအသစ္ ထုတ္ေဖာ္ၾကသူမ်ား၊ ခပ္ညံ့ညံ့ ေယာက်္ားမ်ားသည္သာ တစ္လင္တစ္မယား ႏြံဗြက္အုိင္ထဲတြင္ စုန္းစုန္းနစ္ျမဳပ္ရရွာသည္ ဆိုသည့္ အေတြးအေခၚ ပညာရွင္မ်ား၊ ေယာက်္ားေကာင္းက ေမာင္းမတစ္ေထာင္ဟူေသာ ေရွးစကားကုိ ေျမဝယ္မက် လုိက္နာေဆာင္ရြက္ၾကမည့္ သားေကာင္းရတနာမ်ား၊ လုပ္ေကၽြးႏုိင္လို႔ ယူတာပဲ၊ ယူပါေစ” ဟု နားလည္ေပးတတ္သည့္ ေမတၱာရွင္မ်ား၊ “သူတို႔မ်ား အက်ဳိးေပးေကာင္းလုိက္တာ” ဟု အေကာင္းျမင္ဝါဒ ရွိသူမ်ား စသည့္ အေပါင္းအစု အင္အားမ်ားျဖင့္ တစ္လင္တစ္မယားဟူေသာ လမ္းမႀကီးမွ ထင္သာျမင္သာ ေသြဖယ္ေလွ်ာက္လွမ္းလာၾကသည္မွာ ခရီးပင္ အေတာ္ေပါက္ေရာက္ေနသည္ကုိ သတိျပဳမိၾကမည္ ထင္ပါသည္။ ေရစီးေၾကာင္းဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ အေကာက္၊ အေျဖာင့္၊ အနိမ့္ အျမင့္၊ အက်ဥ္းအက်ယ္တို႔ ပါဝင္ၿပီးသားျဖစ္၍ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း၏ ေျပာင္းလဲျဖစ္တည္မႈကုိလည္း အခ်ိန္ကာလတစ္ခုက ေစာင့္ဆုိင္း ဖန္တီးေပးလ်က္ ရွိေနပါသည္။

ေရွးေခတ္ ျမန္မာဓေလ့တြင္ အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္းရန္ ကိစၥသည္ လြယ္လင့္တကူ မဟုတ္ပါ။ သမီးရွင္ မိဘမ်ားက သမက္ေလာင္းဆိုသူအား သံုးႏွစ္သံုးမိုး ေစာင့္ၾကည့္ဆုိင္းငံ့ၾကေလသည္။ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္သည္ဆိုမွသာ (ျမန္းျခင္း) ေစ့စပ္ျခင္း အမႈကုိ ျပဳေစပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သီးျခားစီေနထိုင္ၾကေစၿပီး သင့္ေတာ္သည့္ ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ေရြးကာ ထိမ္းျမား လက္ထပ္ ေပးလုိက္ၾကသည္။ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ ဆန္းၾကသည့္ ထိမ္းျမားျခင္းတို႔လည္း ရွိေနပါဦးမည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ သံုးႏွစ္သံုးမိုး ေစာင့္ၾကည့္ဆုိင္းငံ့ျခင္း မရွိေတာ့ဘဲ သံုးႏွစ္သံုးမိုးပင္ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနၾကသည့္ (Living together) စုံတဲြမ်ား အျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္းသြားကာ “တကယ္ဆိုရင္ အခ်စ္ပဲလိုတယ္” ဟု ေတးဆိုေနၾကသည္။ ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္မွ ေပးစားျခင္းတို႔မွာလည္း ယံုတမ္းစကားမ်ား ျဖစ္သြားကာ မိဘ အတင္းေပးစား၍ မျမင္ဖူးေသာ ေယာက်ၤားအား လင္ေတာ္လုိက္ရသည့္ မိန္းကေလးမ်ားက “အခ်စ္ဆိုသည္မွာ အံ့ၾသမႈမ်ားနဲ႔ ဆန္းၾကယ္ေသာအရာ” ဟု ဆိုညည္းေနၾကပါသည္။ ရည္းစားသက္တမ္း ၾကာျမင့္ခ်ိန္ ၅ မိနစ္ခန္႔အတြင္း ခိုးေျပးႏုိင္သည္အထိ ထူးခၽြန္ခဲ့ၾကေသာ စံခ်ိန္ရွင္ စုံတဲြမ်ားက “ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာ ဖဲြ႕ႏြဲ႕တာမရွိ” ဟု ဟစ္ေႂကြးႏုိင္ခဲ့ၾကေလၿပီ။ မည္သူက ျမန္မာ့ဓေလ့အား ဖ်က္ဆီးေပးခဲ့သည္ကုိ လက္သည္ရွာမရ၊ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္က အမွန္တကယ္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔ ပံုေဖာ္တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည့္ အုတ္ျမစ္မ်ားကုိ လူတို႔ကသာ ျပန္လည္ၿဖိဳဖ်က္၍ ေဝဝါးလြင့္ေပ်ာက္ေစခဲ့ၾကပါသည္။ ကမ႓ာႀကီးတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ တိုးတက္ ဆန္းသစ္မႈ အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕ေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားသည္ လ်င္ျမန္စြာပင္ ေျပာင္းလဲသြားတတ္ၾကပါသည္။ တင္ျပခဲ့ေသာ မတည္ျမဲသည့္ အမွန္မ်ား၊ မခုိင္ျမဲသည့္ အမွားမ်ား၏ စံဟူေသာ သတ္မွတ္ခ်က္သည္ ဖန္တီးရွင္ အခ်ိန္ကာလ ဆႏၵတို႔၏ လက္ျဖင့္ျခယ္မႈန္းသည့္ အတိုင္းသာ လွပခြင့္၊ အက်ည္းတန္ခြင့္ ရရွိေနၾကရပါသည္။ မိမိ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ရစဥ္ အခ်ိန္ကာလအတြင္း ဝိဝါဒမ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ေစရန္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလံုးသြင္း၍ ကမ႓ာႀကီးအား ၾကည့္ျမင္ နားလည္တတ္ၾကပါေစဟုသာ ဆႏၵျပဳလိုက္ပါသည္။
 
ကိုဦး(ငါန္းဇြန္)
Written by Smart News

လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆႏၵျပမႈ၏ အဓိကလိုအင္ ဘာလဲဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမးခြန္းထုတ္


လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆႏၵျပမႈ၏ အဓိကလိုအင္ ဘာလဲဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမးခြန္းထုတ္ႏိုင္ငံတစ္ဝန္း လက္ပံေတာင္း အေရး ေနာက္ဆက္တြဲ ဆႏၵျပမႈ မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဓိက လိုအပ္ခ်က္ကို သိလိုေၾကာင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္သည္။
''ဘာအတြက္ ဆႏၵျပလဲဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။ သိလို႔ရွိရင္ ဆႏၵျပသူေတြ ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ သေဘာထား ေတြ သိလို႔ရွိရင္ ပိုၿပီးေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ႏိုင္မွာေပါ့။ အဲဒီဟာ ကေတာ့ အေရးႀကီး ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးကို ဦးထိပ္ ထားရမယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း နားလည္မႈနဲ႔ အားလုံး အဆင္ေျပေရး ကိုလည္း ကြၽန္မတို႔ ဦးတည္ၿပီးေတာ့ လုပ္သြားမွာပါ''ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္တြင္ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆုံ စဥ္ ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
လက္ရွိ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ ႏွင့္ပတ္သက္၍ တစ္ႏိုင္ငံလုံးတြင္ ဆႏၵျပ မည့္သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚေနေသာ ေၾကာင့္ ေနာက္ျပန္လွည့္ႏိုင္မည့္ လကၡဏာမ်ားအျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးသမား အခ်ဳိ႕က ေဝဖန္မႈမ်ား ရွိေနသည္။
''ကြၽန္မ ခဏခဏ ေျပာတယ္။ ျပႆနာေတြက အခုလည္း ရွိမွာပဲ၊ ေနာင္ လည္း ရွိမွာပဲ။ ဒီျပႆနာေတြကို ဘယ္ပုံဘယ္နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုတာ သာ အေရးႀကီးတာ။ အေကာင္းဆုံး ေျဖရွင္းပုံေျဖရွင္းနည္းေတြကို ကြၽန္မတို႔ သုံးႏိုင္ရမယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ အေပးအယူ လုပ္ႏုိင္ ရမယ္။ အေပးအယူ မလုပ္ဘဲနဲ႔ ဒီကမၻာႀကီးမွာ ဘယ္လိုမွ မတုိးတက္ႏိုင္ ဘူး'' ဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ထပ္ေလာင္းေျပာသည္။
ျမန္မာျပည္ အထက္ပိုင္းမွ သံဃာေတာ္မ်ားအဖြဲ႕ကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕က ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရသူမ်ားကို အျမန္ဆုံး ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရန္၊ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းမႈတြင္ တာဝန္ရွိသူမ်ားအား ထိေရာက္စြာအေရးယူရန္၊ ေၾကးနီစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဖမ္းဆီးထားသူမ်ားအား ခ်က္ခ်င္း ျပန္လႊတ္ရန္၊ ေၾကးနီစီမံကိန္း ကို ေဒသခံမ်ားႏွင့္ျပည္သူမ်ားက ေက်နပ္လက္ခံေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပး ရန္၊ ဒီမိုကေရစီအစိုးရတစ္ရပ္ ေပၚ ေပါက္လာရန္ႏွင့္ေနာက္ေနာင္တြင္ ယခုကဲ့သို႔အၾကမ္းဖက္မႈ မေပၚ ေပါက္ေစရန္ လႊတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရတြင္ ပါဝင္လ်က္ရွိေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ား အျမန္ဆုံးႏုတ္ ထြက္ေပးရန္ဟူ၍ အခ်က္(၅)ခ်က္ ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီး လိုက္ေလ်ာျခင္း မရွိပါက ဒီဇင္ဘာ ၁၂ ရက္ေန႔ တြင္ ႏိုင္ငံအဝန္းဆႏၵေဖာ္ထုတ္သြားမည္ ဟု သိရသည္။
''ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ လွည့္ႏိုင္မလွည့္ႏိုင္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕လက္ထဲမွာ ရွိတယ္။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးရဲ႕ လက္ထဲမွာမွ မရွိဘူး။ ဒီႏိုင္ငံက ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံ သားေတြ လက္ထဲမွာပဲ ရွိပါတယ္''ဟုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဒီမိုကေရစီ အေရး ေနာက္ျပန္လွည့္ႏိုင္ျခင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၄င္း၏ယုံၾကည္ခ်က္ကို
ခ်ျပခဲ့သည္။
ထုိ႔ျပင္ ႏုိင္ငံေရးအရ ေနာက္ ျပန္လွည့္ မလွည့္ဆိုသည့္ကိစၥသည္ ျပည္သူ မ်ား၏ဆႏၵအေပၚ မူတည္ပါ ေၾကာင္း၊ ျပည္သူကို ေမးၾကည့္လွ်င္ မည္သို႔ မွ် ေနာက္ျပန္လွည့္လိုသည့္ ဆႏၵရွိမည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ျပည္ သူက ေနာက္ျပန္မလွည့္လိုသည့္ အတြက္ မိမိတို႔ကလည္း ေနာက္ျပန္ မလွည့္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္း စိန္က ျပည္တြင္းျပည္ပမီဒီယာမ်ားႏွင့္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႕ဆုံပြဲ တြင္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ယင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဒုတိယဥကၠ႒က ''သူတို႔ စိတ္ကူးနဲ႔သူတို႔ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္တာပဲေလ။ အေရးႀကီးတာက ဒီေန႔ အလုပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ၊ မနက္ျဖန္ ထမင္းဘယ္လိုစားရမလဲ၊ လူေတြက ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ထမ္း တာ။ က်န္တဲ့အလုပ္ေတြ လိုက္ၿပီး စဥ္းစားေနဖို႔ မလြယ္ဘူး။ ဒီေန႔ ၿပီးသြားတဲ့အလုပ္ေတြ၊ နက္ျဖန္လာမယ့္ အလုပ္တာဝန္ေတြကို ဘယ္ လိုလုပ္မလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရမယ္။ ဒီကိစၥမွာ မွားတယ္မွန္တယ္ ဆိုတာဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ သေဘာ မွာလူေတြကလည္း ကိုယ္ေျပာခ်င္ တာေျပာၾကတာပဲ။ အားလုံး နားလည္သြားၾကပါလိမ့္မယ္'' ဟု ေျပာ ၾကားခဲ့သည္။


လူေနႏုိင္တဲ့ ၿဂိဳဟ္ေတြ႕ၿပီ

  နာဆာသိပၸံပညာရွင္မ်ားက ကမ႓ာအရြယ္ ၿဂိဳဟ္ (၅) ခု ေတြ႕ရွိေသာေၾကာင့္ စႀကၤာဝဠာထဲတြင္ လူသားေတြခ်ည္း ေနထုိင္တာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္သည္။  နာဆာရဲ႕ Kepler တယ္လီစကုတ္ကေန စႀကၤာဝဠာနဂါးေငြ႕တန္းႀကီးထဲမွ ေန-ၾကယ္မ်ားကို ပတ္ေနတဲ့ ကမ႓ာနဲ႔ ပံုစံအရြယ္အစားတူ ၿဂိဳလ္ (၅) ခုကို ေတြ႕ရွိသည္ဟု ၿပီးခဲ့ေသာ ဗုဒၶဟူးေန႔က ေၾကညာခဲ့သည္။ ထိုၿဂိဳဟ္(၅) ခုမွာ ၎တို႔ ပတ္ေနတဲ့ ေနမ်ားရဲ႕ ခပ္လွမ္းလွမ္း အကြာအေဝးတြင္ ရွိေသာေၾကာင့္ ေရႏွင့္ အရည္မ်ား ရွိမွာျဖစ္ၿပီး သက္ရွိရွင္သန္ႏုိင္မည့္ ဖံုနယ္နိမိတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ ေရႏွင့္ အရည္မ်ားမွာ သက္ရွိဖြဲ႕စည္းဖို႔အတြက္ အဓိကလုိအပ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ နာဆာ (NASA)အာကာသ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး Charles Bolden က “ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္မွာကိုပဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ စိတ္ကူးယဥ္ သိပၸံ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကေန လက္ေတြ႕ သက္ရွိေတြရွိမယ့္ ၿဂိဳဟ္ေတြကို Kepler တယ္လီစကုတ္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ဒီေန႔ စေတြ႕ၾကရၿပီ။ စိတ္ကူးယဥ္ ၾကည့္တာကေန တကယ္ျဖစ္လာတာ” ဟု သတင္းဌာနမ်ားကို ေျပာခဲ့သည္။ ထိုကမ႓့ာၿဂိဳဟ္ ၅ ခု ပတ္ေနတဲ့ ၾကယ္သ႑ာန္ ေနမင္းမွာ အလင္း ႏွစ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ သက္တမ္းရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း Kepler တယ္လီစကုတ္ သိပၸံပညာရွင္အဖြဲ႕က တြက္ခ်က္ခဲ့သည္။

Kepler တယ္လီစကုတ္မွာ အားအေကာင္းဆံုး မွန္ေျပာင္းႀကီးျဖစ္ၿပီး ယခုၿဂိဳဟ္ေပါင္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္ကို စစ္ေဆးေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ Kepler တယ္လီစကုတ္ တာဝန္ခံ William Bourcki က “ကၽြန္ေတာ္တို႔ နဂါးေငြ႕တန္း Galaxy ထဲမွာရွိတဲ့ ၾကယ္သဖြယ္ ေနေတြကို ပတ္ေနတဲ့ ၿဂိဳဟ္ေတြဟာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ” ဟု ေျပာသည္။ Kepler တယ္လီစကုတ္က ၿဂိဳဟ္တစ္ခုခ်င္းကို တုိက္႐ိုက္ ျမင္ရတာေတာ့ မဟုတ္။ ၎တို႔ ပတ္ေနတဲ့ ေနၾကယ္ႀကီးကိုသာ ျမင္ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ေနၾကယ္ရဲ႕ ပတ္လမ္းေၾကာင္းမ်ားတြင္ မႈန္မႈန္မႊားမႊား ေရြ႕လ်ားေနမႈမ်ားကိုသာ ျမင္ရျခင္း ျဖစ္သည္ ၎ၿဂိဳဟ္ ၅ ခု ပတ္ေနေသာ ေနၾကယ္မွာ လူသားတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ ေနမင္းႀကီးထက္ ပိုေအးၿပီး အနည္းငယ္ေသးသည္ဟု ဆိုသည္။ နာဆာသုေတသန အဖြဲ႕က ေနာက္ထပ္စူးစမ္းမႈမ်ား ဆက္လုပ္ေနသည္ဟု ဆိုသည္။ သူတို႔ ေနာက္ထပ္ေတြ႕ရွိခ်က္ေတြမွာ ထိုၿဂိဳဟ္ ၅ ခုေပၚတြင္ ဘယ္လိုသက္ရွိေတြ ေနထုိင္သလဲ၊ ဒုကၡသည္ေတြ ရွိသလား၊ ေႂကြးၿမီးေတြ ရွိသလား၊ မူဘာရခ္လို သတၱဝါေတြ ရွိႏုိင္သလား။ အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ရွိသလား၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မီး႐ိႈ႕သူရွိလား၊ ဆႏၵျပသူေတြ ရွိသလား၊ ဆႏၵျပရင္း အခ်င္းခ်င္း ေက်ာက္ခဲမ်ားနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၾကသလား ဆိုတာေတာ့ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ျဖစ္သည္။

By Shade The Mandalay Hill 12 December, 2012 - 16:20